"Veehouderij niet grote boosdoener van antibioticaresistentie"

Naar schatting sterven elk jaar ongeveer 35.000 mensen in de Europese Unie door bacteriën die resistent zijn tegen antibiotica. Jarenlang werd geframed dat de veehouderij een grote boosdoener is van die antibioticaresistentie, maar onderzoek heeft intussen uitgewezen dat in de overgrote meerderheid van de gevallen antibioticaresistentie bij mensen het gevolg is van antibioticagebruik door mensen. Dat zegt Jeroen Dewulf, UGent-professor en voorzitter van AMCRA.

5 maart 2021  – Laatste update 5 maart 2021 13:10

Toen 10 jaar geleden duidelijk werd dat antibioticaresistentie bij mensen aan een opmars bezig was, werd heel vaak naar het antibioticagebruik bij dieren in de intensieve veehouderij gewezen als grote oorzaak. “Het antibioticagebruik was op dat moment ook hoog in onze intensieve veehouderij”, erkent professor Dewulf tijdens een debat over de toekomst van intensieve veehouderij in Vlaanderen dat georganiseerd werd door de Faculteit Diergeneeskunde van de UGent.

Twee pistes

Er werden toen twee opties naar voor geschoven om het probleem aan te pakken, zo herinnert de professor zich. “Er gingen stemmen op om de veestapel te verminderen waardoor automatisch het antibioticagebruik zou dalen, zo redeneerde men. Anderen verkozen de piste van een betere veehouderij waarbij de sector actief werk zou maken van een daling van het antibioticagebruik”, zegt Dewulf.

Er werd uiteindelijk gekozen voor de tweede piste. “Het was de moeilijkere weg. Maar als je duidelijke targets aangeeft, met een stuk wetgeving en begeleiding, dan kan je er wel geraken.” De afgelopen 10 jaar is het antibioticagebruik dan ook gedaald met 40 procent. “We zaten op vlak van antibioticagebruik in de veehouderij in de kop van Europa, maar intussen zitten we in de buik van het peloton. We zijn er echter nog niet, we hebben dit jaar de doelstellingen opnieuw scherper gesteld”, zo legt Dewulf uit.

Als je duidelijke doelstellingen naar voor schuift, de sector zelf de weg laat kiezen om die te bereiken en ondertussen zorgt voor begeleiding en controle, dan is het mogelijk om écht tot resultaat te komen

Jeroen Dewulf - Professor Faculteit Diergeneeskunde - UGent

Volgens hem, en volgens andere panelleden die deelnamen aan het UGent-debat, bewijst dit dat als je duidelijke doelstellingen naar voor schuift, de sector zelf de weg laat kiezen om die te bereiken en ondertussen zorgt voor begeleiding en controle, dat het dan mogelijk is om écht tot resultaat te komen. “Een piste die ook in het milieu- en klimaatdebat misschien wat meer bewandeld zou moeten worden”, zo klonk het.

1 tot 5 procent

Onderzoek heeft intussen uitgewezen dat de veehouderij zeker en vast niet de boeman is in het antibioticaverhaal. “We doen op onze faculteit al 15 jaar lang onderzoek naar het gedeelte van de antibioticaresistentie bij de mens die veroorzaakt wordt door de veehouderij. Het is nog steeds heel moeilijk om dit exact te bepalen, maar vandaag gaan we ervan uit dat het antibioticagebruik in de veehouderij verantwoordelijk is voor 1 tot 5 procent van die 35.000 mensen die elk jaar in Europa sterven als gevolg van resistente bacteriën. Pas op, 5 procent van 35.000 mensen is nog steeds 1.500. Dat is nog altijd een redelijk aantal. Vandaar dat we ook niet op onze lauweren rusten en onze antibioticadoelstellingen opnieuw scherper hebben gesteld”, aldus nog Jeroen Dewulf.

Bron: Eigen verslaggeving

Beeld: Provincie West-Vlaanderen

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek