Nieuwe studie onderzoekt algen als voedsel van de toekomst

Door de groeiende wereldbevolking stijgt de vraag naar voedsel tegen 2050 wereldwijd met zo’n 50 tot 70 procent. Dat is een probleem. Met een steeds nijpender tekort aan vruchtbare landbouwgrond, is het maar de vraag hoe onze agrovoedingsketen dit zal kunnen bolwerken. Coleman besloot om naar de zee te kijken. Onze planeet bestaat voor 70 procent uit zout water. De professionele kweek van algen zou dus een antwoord kunnen bieden op ons ruimtegebrek.

Niet enkel bij de vis

Volgens het onderzoek zijn sommige microalgen bijzonder geschikt als natuurlijke smaakstoffen voor het ontwikkelen van plantaardige zeevruchtenalternatieven. Dat klinkt logisch, maar er bestaan zelfs microalgen die men kan verwerken in gerechten die niet hinten naar de zee. Zo zouden deze algen verwerkt in gebak het smaak- en geurpallet verbeteren. Ze zijn bovendien veilig, nutriëntenrijk en duurzaam te kweken.

Coleman ontdekte hoe door kleine aanpassingen aan de kweekmethode, droogmethode en bewaarcondities de smaak van deze algen nog verbeterd kon worden. “We hebben voor elke onderzochte algensoort een eigen smaakprofiel uitgetekend”, zegt Coleman. Die profielen kan een voedingsproducent raadplegen en direct inschatten welke alg in zijn product zou passen, en het zo een nutritionele en smaakboost geven”.

Uit de niche

Is zeewier eten nieuw? Neen. Wereldwijd worden algen al veel geproduceerd en geconsumeerd. Europa is dus eerder een uitzondering, met een aandeel van slechts één procent van alle zeewierproductie. Voor microalgen is het aandeel nog vele malen kleiner, met slechts enkele kweekfaciliteiten op experimentele of pilootschaal. Zeewieren en microalgen bevatten grote hoeveelheden eiwitten en andere voedingsstoffen, maar toch blijven ze een nicheproduct.

Wil men algen aan de man krijgen bij het Europese publiek dan moeten er nog enkele horden worden doorlopen. Zo zijn er nog maar weinig microalgensoorten goedgekeurd voor menselijke consumptie onder de Europese Novel Food-wetgeving. Een gelijkaardig probleem ziet men binnen de kweek van insecten voor menselijke consumptie. Het goedkeuringsproces is duur en langdurig.

Optimistisch

Een tweede probleem is de prijs. De kweekomstandigheden zijn nog niet geoptimaliseerd. Er is ook nood aan consumentenonderzoek, productontwikkeling en een realistisch plan om aan schaalvergroting te doen, zonder in te boeten aan kwaliteit.

“Er is nog werk maar ik ben optimistisch”, zegt promotor Johan Robbens van ILVO. “Er is de laatste jaren een enorme boost in interesse van de markt en van nieuw onderzoek en initiatieven die er werk van maken om deze gezonde, duurzame algen op ons bord te krijgen.”

Het doctoraatsonderzoek van Bert Coleman werd uitgevoerd in het kader van het Europese ValgOrize-project, gecoördineerd door ILVO. Er werd ook gekeken naar mogelijke valorisaties van de nevenstromen van de algenproductie, bijvoorbeeld in kippenvoer.