HVV: “Overheid pleegt woordbreuk rond telprotocol bij de patrijs”

Om te mogen jagen op patrijs moet een wildbeheereenheid (WBE) voldoen aan een aantal voorwaarden. De belangrijkste is de densiteit van het aantal akkervogels in het werkingsgebied. Als de populatie voldoende groot is (3 koppels per 100 hectare) dan mag de wildbeheerder een aantal exemplaren “oogsten”.

Of een WBE voldoet aan die norm, krijgt de jachtgroep jaarlijks per brief te horen van het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB), de administratie binnen de Vlaamse overheid verantwoordelijk voor jacht. Voor het nemen van een beslissing baseert ANB zich op zowel het wildrapport als het faunabeheerplan van de desbetreffende WBE. Die manier van werken staat ook zo beschreven in de jachtregelgeving.

Maar, zo staat te lezen op de website van ANB, omdat er geen standaardmanier is om de telling uit te voeren, zorgen de huidige tellingen soms voor twijfels. Daarom werd een gestandaardiseerd telprotocol gemaakt dat begin 2021 uitgerold werd. In de periode van 15 januari tot 31 maart zijn de jagers het veld ingetrokken om op vaste telpunten waarnemingen te doen. Die werden genoteerd op kaarten, die door ANB en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) verwerkt werden.

Geen overleg

De opening van het jachtseizoen op patrijs begint op woensdag 15 september, en loopt tot en met 14 november. Voor dit seizoen kregen 37 wildbeheereenheden de toelating om te mogen jagen op patrijs. Een laag aantal, volgens Hubertus Vereniging Vlaanderen, toch in vergelijking met vorige jaren. “Reden voor die daling ligt niet aan de patrijs zelf, en mogelijke lokale schommelingen in het bestand, maar heeft alles te maken met de “inkanteling” van dat nieuwe telprotocol”, luidt het bij de Hubertus Vereniging.

“Het kabinet van Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir besliste zonder voorafgaand overleg om de resultaten van die oefening mee te nemen in het definitieve oordeel. Terwijl dat nergens op slaat”, stelt HVV-voorzitter Geert Van den Bosch.

Volgens Van den Bosch ontbreekt de wettelijke basis grotendeels om het protocol verplicht op te leggen. “Nergens in de jachtwetgeving staat het nieuw telprotocol als tool opgesomd om dat soort beslissingen te legitimeren. Dus het gebruik ervan als onderscheidend element is op zijn minst discutabel.”

Bovendien staat het nieuwe telprotocol voor de patrijs, dat via een spoedprocedure in voege getreden is, wetenschappelijk nog niet helemaal op punt, is te horen bij de jagersvereniging. “En de resultaten ervan zijn pas betrouwbaar na een dataset van minstens drie jaar, zodat vergelijken mogelijk moet worden. Dat erkennen trouwens ook de betrokken experts”, aldus Van den Bosch, die er nog op wijst dat minister Demir in een eerdere communicatie gezegd heeft dat de resultaten van het nieuwe telprotocol dit jaar nog niet als doorslaggevende factor zou meegenomen worden. “Zij zou rekening houden met de jachtgroepen die om één of andere reden de nieuwe telmethode niet konden integreren. Niet dus.”

“Overheid schoffeert jagers”

Voor HVV komt die manier van werken neer op een aanfluiting van behoorlijk bestuur, en op woordbreuk. “Door de regels tijdens de rit te veranderen, knakt het vertrouwen in de overheid”, stelt Van den Bosch. “En dat was al niet stevig in het dossier rond de patrijs, waar het altijd van één kant moet komen, namelijk van de jagerij. Maar omgekeerd weigeren de administratie en de minister open en transparant te communiceren. Zo hebben wij tot op heden nog geen enkele inzage gekregen in de verwerking van de telgegevens.”

Van den Bosch spreekt “over een institutioneel wantrouwen” ten aanzien van de jachtsector, zowel in dit dossier als in andere. “Terwijl de vraag in deze luidt: wie besteedt allemaal middelen uit eigen zak om gronden in te zaaien tot ideale biotopen, wie voedert de populaties bij in de winter, wie houdt de predatie kort om nesten een faire kans te geven, wie participeert in wetenschappelijke onderzoeken, wie overtuigt landbouwers mee te stappen in een positief verhaal rond het akkervogeltje? Niet de overheid. Maar wie krijgt wel de rekening geserveerd? De jagerij, de mannen en vrouwen die dagelijks de handen uit de mouw steken.”