BCZ dient bezwaar in tegen stikstofakkoord: "Verwachten zware socio-economische impact"
De Belgische Confederatie van de Zuivelindustrie (BCZ) zal deze week een bezwaar indienen tegen het stikstofplan van de Vlaamse regering. “Eerst en vooral vinden we het niet kunnen dat 2015 als referentiejaar wordt gebruikt. Dat is geen goed bestuur. De situatie op het terrein is al helemaal veranderd”, klinkt het. Ook het feit dat er geen enkele ontwikkelingsruimte wordt geboden aan de blijvers, is een doorn in het oog van de zuivelindustrie.
Het stikstofakkoord baart de sector grote zorgen. “Onze industrie is heel nauw verweven met de melkveehouders, niet alleen op vlak van grondstofvoorziening, maar ook op het vlak van kwaliteit, voedselveiligheid, verduurzaming en zelfs op het vlak van aandeelhouderschap bij de diverse coöperatieve zuivelondernemingen”, zegt BCZ-voorzitter Catherine Pycke. “Ik wil daar heel duidelijk over zijn: zonder toekomst van de melkveehouders is er geen toekomst voor de zuivelindustrie.”
Dat betekent niet dat BCZ het stikstofprobleem ontkent of minimaliseert. “We zijn het ermee eens dat we de doelstellingen voor de daling van de stikstofuitstoot moeten halen. Daarover bestaat geen twijfel”, aldus Pycke.
Zonder toekomst voor de melkveehouders is er geen toekomst voor de zuivelindustrie
Maar het plan dat nu voorligt, is niet naar de zin van de sectorfederatie en daarom zal ze ook een bezwaar indienen. “We zijn van mening dat de vooropgestelde doelstellingen ook op een andere manier kunnen behaald worden”, luidt het. BCZ denkt daarbij aan innovatie, technologische maatregelen en aanpassingen inzake veevoeding. “Op die manier worden de doelstellingen bereikt zonder de negatieve socio-economische gevolgen voor de melkveehouders en de zuivelindustrie.”
De voorgestelde voortoetsdrempel van 0,025 procent in het huidige stikstofvoorstel heeft volgens Pycke tot gevolg dat de dynamiek in de sector volledig verlamd wordt. “Het volume melk van de stoppende bedrijven, zo’n 3 tot 4 procent per jaar, kan niet meer overgeheveld worden naar de blijvende bedrijven. Aan de blijvers wordt op die manier gevraagd om zwaar te investeren in stikstofreducerende maatregelen. Dat zijn niet-productieve investeringen die verdere ontwikkeling vereisen om ze te kunnen dragen.” BCZ is van oordeel dat een systeem van verhandelbare stikstofemissierechten, dat ook werd voorgesteld door het wetenschappelijk expertenpanel, dat probleem wel oplost. “Wij vragen dan ook een bijsturing op dit vlak.”
Het stikstofakkoord vertrekt van 2015 als referentiejaar. Inmiddels zijn al meer dan 1.000 melkveehouders gestopt, andere zijn gegroeid en hebben al maatregelen genomen
Een tweede groot punt van kritiek gaat over het referentiejaar dat gebruikt wordt in het stikstofakkoord van de Vlaamse regering. “Dat vertrekt van 2015, dat is 8 jaar terug in de tijd als de nieuwe regeling ingaat. Je vertrekt van een verkeerde situatie, want er zijn inmiddels al meer dan 1.000 melkveehouders gestopt, andere zijn gegroeid en hebben al maatregelen genomen”, meent Pycke.
Volgens Renaat Debergh, gedelegeerd bestuurder van BCZ, is dit ook in strijd met de regelgeving rond milieueffectenrapportage (MER). “Een MER moet zo dicht mogelijk bij de bestaande situatie aansluiten”, brengt hij in herinnering. Hij wijst erop dat toen het melkquotum werd ingevoerd men slechts 1 tot maximaal 3 jaar in de tijd is teruggegaan.
Zoals eerder al gemeld verwacht de zuivelindustrie dat de melkproductie met 20 procent zal dalen in Vlaanderen als de Vlaamse regering haar plannen ongewijzigd uitvoert. “De overheid heeft nagelaten om de socio-economische impact te berekenen, maar wij verwachten een zware invloed op de melkveehouders en zuivelondernemingen”, zegt de voorzitter. Zij vreest voor het scenario van 1989, toen een quotumvermindering met 9 procent aanleiding gaf tot een aanzienlijke herstructurering van de zuivelindustrie met overnames en fabriekssluitingen en verlies aan tewerkstelling in landelijke gebieden als gevolg.
“Wij hopen dat de Vlaamse regering de wijsheid zal hebben om dit politiek akkoord niet als één en ondeelbaar te presenteren, maar om op basis van de nieuwe geopolitieke situatie en op basis van voortschrijdend inzicht fundamenteel bij te sturen naar een realistisch geheel van maatregelen waarmee we dezelfde doelstellingen kunnen halen met minimale socio-economische impact”, besluiten Pycke en Debergh.
Bron: Eigen berichtgeving
