Het eiwitvraagstuk: peas of cake?

Eiwitten, zowel van dierlijke als plantaardige oorsprong, maken een belangrijk onderdeel uit van het menselijke en dierlijke consumptiepatroon. Door de toenemende wereldpopulatie stijgt de vraag naar eiwitten alleen maar. Gezien de verminderende productie van dierlijke eiwitten en rekening houdend met de dalende beschikbaarheid van gronden is het noodzakelijk dat er naar alternatieven wordt gekeken in de productie én consumptie van  plantaardige eiwitten.

Grote hoeveelheden eiwit worden vandaag geïmporteerd in de vorm van soja, voornamelijk afkomstig uit Noord- en Zuid-Amerika. Om deze eiwitafhankelijkheid te reduceren is lokale productie van groot belang.

“Om onze land- en tuinbouwsector weerbaar te maken tegenover deze evoluties moet er ervaring worden opgedaan in het aanbod en productie van nieuwe eiwitbronnen”, zegt gedeputeerde Inge Moors. Deze centrale gedachte zit vervat in de Vlaamse Eiwitstrategie 2021-2030 die Vlaanderen vorig jaar lanceerde. “Binnen deze context werden recent 19 projecten goedgekeurd die ieder vanuit de eigen invalshoek een antwoord trachten te bieden op het eiwitvraagstuk.”

Met 3 projecten geven de Limburgse landbouwpraktijkcentra PVL vzw en PIBO-campus vzw mee uitvoering geven aan het zoeken naar oplossingen voor het eiwitvraagstuk.

1 Veldbonen: van veld tot voer

Veldbonen zijn een hoogwaardige bron van eiwitten die het goed doen onder de Vlaamse klimaatomstandigheden. In de afgelopen jaren heeft PIBO-campus uit Tongeren vanuit andere projecten al heel wat specifieke kennis ontwikkeld over deze teelt. Er werd echter vastgesteld dat er een verschil was tussen vraag een aanbod.

Met het goedgekeurde veldbonenproject wil PIBO-campus de vergroting van het veldbonenareaal in Zuid-Limburg en Vlaams-Brabant faciliteren door het opzetten van duurzame samenwerkingsverbanden tussen akkerbouwers en veehouders. “Doel van het project is een verhoogde interesse in de veldbonenteelt bij veevoederfirma’s, veredelaars en de melkindustrie”, duidt PIBO-coördinator Damien Xhonneux.

De veldboon valt onder de noemer “drooggeoogste paarde- en duivebonen”. In 2020 bedroeg het areaal van deze groep gewassen in Vlaanderen 556 hectare. Limburg was in datzelfde jaar goed voor een areaal van 14 hectare, omgerekend 2,5 procent van voorgenoemd Vlaams areaal. “Vooralsnog vertegenwoordigt de veldbonenteelt dus nog en zeer klein deel binnen het akkerbouwareaal in Zuid-Limburg, onze belangrijkste akkerbouwstreek”, aldus Moors. Partners in dit project zijn PVL vzw, 4 landbouwbedrijven, Hooibeekhoeve, Inagro, Hogeschool Gent en Boerenbond.

2 Insecten

In het project “Agrarische Insecten Cluster” bundelen verschillende partners, waaronder PVL en Agropolis Service, de krachten om in te zetten op de kweek en verwerking van de larven van de zwarte soldatenvlieg voor gebruik in de veevoeding. De ganse keten van producent van het insecteneiwit tot de afnemer wordt opgenomen in de projectscope. Door het organiseren van deze partnercluster wil men de productie van insecteneiwit als vervanger in veevoeding duurzamer én haalbaarder te maken.

3 klaver

In het project Gras@vies zullen PVL en PIBO-campus onderzoeken hoe de teelt van grasklaver een rol kan spelen in het voorzien in de noodzakelijke plantaardige eiwitten in diervoeding. Dit gewas heeft zeker zijn potentie om lokaal geteeld te worden. Maar er zijn nog wat teelttechnische aspecten die moeten worden uitgeklaard om de voorziening in eiwitten via deze weg te optimaliseren. De bedoeling is om, door het organiseren van een samenwerking in de productieketen, een adviesdienst voor de akkerbouwers op te zetten die hen begeleidt naar een verhoogde eiwitvoorziening van eigen bodem.