Diervoederproductie daalt voor derde jaar op rij, maar BFA blijft optimistisch
De Belgische diervoederproductie is in 2023 met drie procent gedaald. Het gaat om de derde daling op rij. “Gezien de omstandigheden, zoals het gebrek aan toekomstperspectief, is de afname nog relatief beperkt. Bovendien zien we in de eerste maanden van 2024 dat de daling zich niet verderzet”, aldus Katrien D’hooghe, managing director van de Belgian Feed Association tijdens de jaarvergadering. Voor alle veehouderijsectoren was 2023 wel een boerenjaar.
Voorzitterswissel
De jaarvergadering nam aanvang met de bekendmaking van de nieuwe voorzitter. Rik Vandeputte, zaakvoerder van Leievoeders, neemt na vijf jaar de fakkel over van Dirk Van Thielen, directeur van de diervoederdivisie van Arvesta. Hij was voorzitter van BFA sinds 2019 en zijn mandaat van drie jaar werd tweemaal met een jaar verlengd. Vandeputte is al meer dan 30 jaar actief in het familiebedrijf Leievoeders en vanuit die functie maakte hij al langer deel uit van de raad van bestuur en het dagelijks bestuur van BFA.
De komende drie jaar wachten de nieuwe voorzitter heel wat uitdagingen. De verdere verduurzaming van de diervoederproductie via onderzoek, innovatie en samenwerking is daarbij een belangrijk aandachtspunt. “De Belgische diervoedersector heeft de voorbije jaren zijn voortrekkersrol in tal van duurzaamheidsdossiers kunnen verzilveren. Hierdoor konden we in 2023 degelijke cijfers optekenen, ondanks de onzekerheid in de landbouwsector”, aldus Vandeputte.
De varkensvoederproductie is met 6,9 procent gedaald door de slechte marktomstandigheden van de afgelopen jaren en de onzekerheid door het stikstofbeleid
Boerenprotesten: vijf vragen aan BFA
13 februari 2024Sterke daling varkensvoederproductie
In 2023 produceerden de leden van BFA 6,5 miljoen ton diervoeders. Het gaat om een daling van drie procent in vergelijking met het jaar voordien. “Deze daling is bijna volledig toe te schrijven aan de daling van de varkensvoederproductie met 6,9 procent door de slechte marktomstandigheden van de afgelopen jaren en de onzekerheid door het stikstofbeleid”, legt Katrien D’hooghe uit. De productie van rundveevoer bleef nagenoeg stabiel (-0,2%) en de productie van pluimveevoeder ging dan weer in stijgende lijn (+3%), een gevolg van het herstel van de pluimveesector na een zware vogelgriepperiode. Bijna de helft van de veevoederproductie in België bestaat uit varkensvoeder (48,2%), gevolgd door rundveevoeder (24%) en pluimveevoeder (20,1%).
De omzet van de sector in 2023 daalde met 5,8 procent: van 6,9 miljard euro in 2022 naar 6,5 miljard euro afgelopen jaar. Die daling is vooral toe te schrijven aan een daling van de grondstoffenprijzen die in 2022 nog piekten. Met deze omzet is de Belgische diervoedersector goed voor een aandeel van 9 procent in de omzet van de totale voedingssector. “Dat is een daling in vergelijking met een jaar eerder, toen het nog om 10 procent ging”, vertelt D’hooghe. Volgens haar toont dit aan dat de veevoederprijs snel de grondstoffenprijzen volgt, terwijl de inflatie met vertraging ingang vindt in de voedingsindustrie.
In een Europese context bekeken behoudt de Belgische diervoedersector met een productie van 6,5 miljoen ton zijn zevende plaats binnen de EU. Spanje blijft de grootste producent met ongeveer 26,5 miljoen ton, gevolgd door Duitsland (22,2 miljoen ton) en Frankrijk (19,2 miljoen ton). Italië (14,5 miljoen ton), Nederland (14,3 miljoen ton) en Polen (11,6 miljoen ton) vervolledigen de top zes. In 2023 daalde de Europese veevoederproductie met 3,8 procent. Daarmee is Europa op wereldniveau de sterkste daler. Ook in Noord-Amerika ging de veevoederproductie achteruit (-1,07%), net als in het Midden-Oosten, al was de daling daar met -0,3 procent beperkt.
Optimisme door goed boerenjaar
Ondanks de teruggang in de cijfers, blijft BFA geloven in een positieve toekomst voor de veevoedersector. “Het stikstofbeleid, de milieu- en klimaateisen, de vergrijzing in de landbouwsector en het gebrek aan een duidelijk toekomstperspectief dragen zeker bij aan de afname van de Belgische veestapel”, meent D’hooghe. “Dat deze neerwaartse trend zich ook laat voelen in de diervoedersector, is geen verrassing.” Toch ziet BFA een kentering in de eerste cijfers van 2024. “In de eerste maanden van dit jaar zien we dat de productie stabiel blijft tot zelfs licht stijgend is.”
Dat optimisme is ook ingegeven door de goede conjunctuur in de verschillende veehouderijtakken. “In 2023 was de rendabiliteit in de veehouderij uitzonderlijk goed”, stelt afscheidnemend voorzitter Dirk Van Thielen. Hij komt tot die conclusie aan de hand van een vergelijking van de verkoopprijzen bij de boer met de evolutie van de grondstoffen- en veevoederprijzen. Daaruit blijkt dat de grondstoffenprijzen in 2023 gemiddeld gedaald zijn met 92 euro per ton in vergelijking met een jaar eerder. De veevoederprijzen zijn in die periode met 85 euro per ton afgenomen. “Dat verschil betekent niet dat de veevoedersector een groter deel in de zak steekt, maar het gaat gewoon om vertraging. In de eerste maanden van 2024 is dat verschil intussen volledig weggewerkt.”
Uit de berekeningen van Van Thielen blijkt dat per 10 euro per ton dat de veevoederprijs omhoog gaat, de kostprijs voor vleesvarkens verhoogt met drie cent per kilo. Bij braadkippen gaat het om een verhoging van 1,7 cent per kilo. “Door de lagere voerprijzen zien we dat de kostprijs per varken in 2023 met ongeveer 25 cent per kilo is gedaald, bij braadkippen gaat het om een daling met 18 cent per kilo”, aldus Van Thielen. “Combineer dat met de uitzonderlijk goede prijzen voor varkens en braadkippen van afgelopen jaar en dan weet je dat vele veehouders een echt boerenjaar achter de rug hebben.”
