Landbouwer met vervroegd pensioen op Durf-lijst in Tienen: “Moeten verwevenheid tussen stad en platteland als troef zien”

Met Hoeve In De Zon heeft Dirk Rummens altijd een eigenzinnige koers gevaren. In een tijd van specialisatie koos hij bewust voor dubbeldoelkoeien, koeien die zowel voor melk- als vleesproductie geschikt zijn. Vandaag telt het bedrijf in het Vlaams-Brabantse Vissenaken zo’n 90-tal van die dubbeldoelrunderen, gecombineerd met 90 hectare die vooral gebruikt worden voor ruwvoederteelten (gras en maïs), maar ook voor suikerbieten, gerst en tarwe. 

Nu één van zijn vier kinderen het bedrijf heeft overgenomen, stippelt Rummens opnieuw zijn eigen pad uit. Drie maanden geleden besliste hij op 62-jarige leeftijd om vervroegd met pensioen te gaan. “Ik wil de nieuwe generatie niet voor de voeten lopen. In de landbouw hebben we de neiging om zo’n overdracht lang te laten duren, maar ik vind het gezonder om de jonge boer in alle onafhankelijkheid te laten werken”, klinkt het. Dat betekent niet dat hij niet meer actief is op het bedrijf, integendeel. “Maar de verantwoordelijkheid heb ik overgelaten.”

Heb je altijd politieke ambities gehad?

“Dat niet, ook als is mijn vader ooit nog burgemeester van Vissenaken geweest, maar dat was in de periode voor mijn geboorte. Zelf was ik niet eerder politiek actief, maar in combinatie met het landbouwbedrijf zou dat ook moeilijk zijn geweest zijn. Toen de beslissing was gevallen om vervroegd met pensioen te gaan, was er wel de wil om maatschappelijk engagement op te nemen.”

“De echte trigger om in de lokale politiek te stappen, was voor mij echter het voornemen van de huidige coalitie in Tienen om de landbouwgronden van de stad te verkopen. Daarvoor hadden ze twee miljoen euro aan inkomsten ingeschreven in de meerjarenbegroting. Dat levert een eenmalige inkomst op voor de stadskas, maar dat kortetermijndenken stoort mij. Steden als Leuven en Gent (moratorium op grondverkoop) tonen aan dat het anders kan. Die landbouwgronden kunnen als hefboom gebruikt worden om veel andere uitdagingen aan te pakken, zoals erosie, steun aan jonge boeren of de ontwikkeling van een lokale voedseleconomie.” 

Waarom koos je voor Durf?

“Ik voel mij bij geen enkele andere partij thuis. Ook niet bij cd&v dat op Vlaams niveau toch de typische landbouwpartij is. Dat is in Tienen niet het geval. De partij profileert zich totaal niet op landbouwthema’s, meer nog, die zijn bijna helemaal afwezig.”

“De andere manier waarop Durf aan politiek wil doen, op een positieve manier en met burgerparticipatie, sprak mij aan. Durf wil constructief zoeken naar oplossingen, niet naar polarisatie, en streeft naar een warme samenleving. Daarnaast heeft de partij ook een belangrijk landbouwluik in het programma. In de 160 pagina’s die ons verkiezingsprogramma telt, worden maar liefst vijf pagina’s aan landbouw besteed. De manier waarop de link wordt gelegd tussen de stad en het platteland, de boeren en de voedselvoorziening sprak mij aan. Enerzijds heb je de Tiense suikerfabriek in het midden van de stad, maar ook andere bedrijven zoals SESVanderHave, Citribel, BelOrta Glabbeek of de brouwerij van Hoegaarden. Zij kunnen bestaan door de landbouw rond die stad. Het is belangrijk dat burgers die verwevenheid zien. Op die manier komt er ook meer respect voor de landbouw en voor landbouwproducten. Ik vind ook dat je als landbouwer dan niet kan achterblijven, dan moet je je ook engageren.”

Krijg je positieve reacties voor je engagement?

“Toch wel. Enerzijds hoor je tijdens de huisbezoeken dat er een bepaalde appreciatie is voor de manier waarop Durf aan politiek wil doen. Anderzijds vang ik van collega-landbouwers of klanten op dat ze het positief vinden dat ik tijd wil vrijmaken om de landbouwstem te laten horen. Het klopt dat landbouwers een minderheid vormen in de maatschappij, maar dat betekent niet dat we langs de zijlijn moeten blijven staan.”

Wat zijn de verwachtingen voor de verkiezingen van 13 oktober?

“Dat is heel moeilijk in te schatten, zeker ook omdat het politieke landschap in Tienen zo versnipperd is. Er zijn geen peilingen dus we moeten afgaan op de reacties van de mensen. We doen intussen al zes weken lang huisbezoeken en nu de campagne vordert, krijgen we daar steeds een beter gevoel bij. Ook binnen ons team hangt een heel positieve vibe. Maar we blijven met de voeten op de grond. Het zal afwachten zijn tot zondagavond voor we echt weten waar we aan toe zijn.”