Europa verscherpt etiketteringsregels voedingswaren

Op de verpakking van voorverpakt voedsel moet over enkele jaren in de ganse EU duidelijke en éénduidige informatie staan. Het Europees Parlement heeft een ontwerprichtlijn goedgekeurd met gedetailleerde etiketteringsregels. De verplichte vermelding van het land van herkomst wordt uitgebreid naar zuivel, varkens- en pluimveevlees en andere voedingswaren met slechts één ingrediënt.

De ontwerprichtlijn wil bewerkstelligen dat de consument in één oogopslag kan zien hoeveel calorieën, suikers, vetten en zout een product bevat. Het parlement ging niet in op de vraag van consumentenorganisaties om met een rood-oranje-groen kleurenschema het hoog, gemiddeld of laag gehalte zout, suikers of vetten aan te geven.

De vermelding van het land van herkomst is al verplicht voor rundvlees, honing, verse groenten en fruit en olijfolie, maar de Europarlementsleden willen dat nu ook op zuivel, varkens- en pluimveevlees en andere voedingswaren met slechts één ingrediënt de herkomst wordt vermeld. De verplichte herkomstetikettering voor rundvlees werd circa tien jaar geleden ingevoerd als onderdeel van een maatregelenpakket tegen BSE. De uitbreiding van die verplichting wil de consument een beeld geven van de ecologische voetafdruk van producten.

Voor vlees is het land van herkomst het land waar het dier is geboren, gedurende het grootste deel van zijn leven is opgefokt en geslacht. Als dit op verschillende plaatsen is gebeurd, moeten alle drie de plaatsen worden genoemd. Wanneer zonder verdoving is geslacht naar religieuze tradities dan moet dat ook op de verpakking van het vlees worden vermeld.

Groen!-parlementslid Bart Staes had het kleurensysteem liever wel ingevoerd om een helder beeld te geven over de inhoud van voedingswaren. Dat de oorsprong van vlees, vis en melkproducten zichtbaar aangegeven moet worden, stemt hem wel tevreden. Het geeft consumenten de kans om voor lokale producten te kiezen en zo onnodige transportkilometers te vermijden.

De Europarlementsleden willen niet-voorverpakt eten, zoals vlees bij de slager, vrijstellen van de regels. Ook voor bedrijven die ambachtelijk geproduceerde levensmiddelen maken, bestaat een uitzondering.

De stemming in het Europees Parlement is niet het eindpunt. Er wachten nog moeilijke onderhandelingen met de lidstaten in de Raad. Als de richtlijn eenmaal is aangenomen, krijgt de voedingsindustrie drie jaar om zich aan de regels aan te passen. Kleinere producenten zouden vijf jaar krijgen om aan de regels te voldoen.