Landbouw heeft veel gezichten in Vlaanderen
De 308 Vlaamse gemeenten zijn sterk verschillend van elkaar op economisch, sociaal, cultureel of landschappelijk vlak. Maar ook op vlak van landbouwactiviteit zijn de verschillen groot. Dat blijkt uit de studie ‘De landbouwactiviteit in Vlaamse gemeenten, proeve van typologie’ van het Departement Landbouw en Visserij.
De regionale concentraties en specialisaties hebben meestal een historische achtergrond. Zo kan de ligging van de gemeenten met een veredelingstypologie mee verklaard worden door de ligging van de mengvoederindustrie en de slachthuizen en liggen de gemeenten met een groente- of fruittypologie meestal geconcentreerd rond de veilingen en de afgeleide industrie.
De situering van de akkerbouw en de melkvee- en vleesveehouderij worden voornamelijk verklaard door bodemfysische factoren: de akkerbouw op de rijke gronden en de veeteelt op de armere gronden. De sierteelt zit historisch geconcentreerd rond Gent.
De bepaling van de landbouwactiviteit van een gemeente gaat uit van de gegevens van de landbouwtelling van de FOD Economie. De resultaten van 2007 werden ook vergeleken met bevindingen uit 1998. Ten opzichte van die resultaten blijkt dat negen gemeenten bijkomend als verstedelijkt kunnen worden aangemerkt en dat slechts 94 gemeenten dezelfde typologie hadden als toen. De overige gemeenten zijn van typologie veranderd, wat wijst op een zekere dynamiek, aldus de studie.
Meer informatie: De landbouwactiviteit in Vlaamse gemeenten, proeve van typologie
