VN wil snel handelen tegen hoge voedselprijzen

Door wereldwijd sterk stijgende prijzen voor maïs, tarwe en sojabonen hebben drie VN-organisaties gezamenlijk opgeroepen tot een snelle en gecoördineerde actie. De huidige crisis op de voedselmarkten doet de vrees toenemen voor nieuwe voedselrevoltes. Investeren in de landbouw in ontwikkelingslanden is meer dan ooit nodig. In afwachting van resultaat is een vangnet voor kwetsbare bevolkingsgroepen nodig.

"Een herhaling van de voedselcrisis van 2007-2008 kan vermeden worden. We moeten dringend handelen en ervoor zorgen dat zulke prijsschokken niet uitmonden in catastrofes, waar tientallen miljoenen mensen onder te lijden zouden hebben", klinkt het in een gezamenlijke verklaring van de VN-agentschappen FAO, WFP en IFAD. Zij zijn bevoegd voor landbouw, voedsel(hulp) en ontwikkelingshulp op het platteland.

De wereld is kwetsbaar omdat zelfs in een goed jaar de graanproductie amper volstaat om de toenemende vraag naar graan voor voedsel, veevoeder en brandstof in te vullen. In afwachting van een robuust en klimaatbestendig voedselsysteem blijft het gevaar op prijspieken bestaan. Dat treft niet alleen de armen, maar de internationale gemeenschap als geheel. Zo betekent een prijsstijging van de voedselkorf met 10 cent dat het VN-voedselprogramma elk jaar 200 miljoen dollar extra moet vinden voor voedselhulp.

Op korte termijn moet iets gebeuren aan de hoge voedselprijzen want de arme stedelingen en plattelandsbewoners in voedselimporterende landen dreigen daarvan het slachtoffer te worden. Op lange termijn vindt de VN het nodig om na te denken over de wijze waarop we voedsel produceren, verhandelen en consumeren tegen de achtergrond van de klimaatverandering en een stijgende vraag door de bevolkingstoename.

In het verleden waren er al sterke prijsstijgingen van basisvoedingsproducten in 2008 en 2010. In een 30-tal landen, van Haïti tot Bangladesh, onstond toen sociale en politieke onrust als gevolg daarvan. De piekende prijzen lagen ook mede aan de basis van de Arabische Lente, die onder meer het Egyptische en Tunesische regime ten val brachten.

Door langdurig te investeren in de kleinschalige landbouw in ontwikkelingslanden en in afwachting van een goed werkend voedselsysteem een vangnet te voorzien dat mensen beschermt tegen honger en armoede, willen FAO, WFP en IFAD een nieuw débacle vermijden. Verschillende landen voorzien reeds steun voor kleinschalige boeren, voedselhulp voor moeders en kinderen en schoolmaaltijden zodat alvast de kinderen geen honger lijden, "maar in de armste landen is nog werk aan een vangnet voor kwetsbare groepen".