BioForum: "Duurzame veehouderij is grondgebonden"

In de discussie over de impact van de veehouderij op het klimaat, wordt vergeten dat er verschillende manieren zijn om aan veeteelt te doen. Zo reageert BioForum op een artikel in VILT enkele weken geleden, waarin onderzoeksinstituut ILVO zich uitspreekt over de kwestie. Grote boosdoener volgens de organisatie is de evolutie van een grondgebonden naar een grotendeels niet-grondgebonden veehouderij, met een overproductie van mest en van methaan tot gevolg. Focussen op emissiereducerende technieken in moderne stallen om het klimaatprobleem op te lossen, is volgens de organisatie dan ook verkeerd. “Een duurzaam veeteeltsysteem bereik je niet met dure stallen, maar met grondgebonden landbouw”, klinkt het.

VILT publiceerde enkele weken geleden een artikel over de nieuwe commissie Klimaat in het Vlaams Parlement, waarin administrateur-generaal van ILVO Joris Relaes en enkele van zijn medewerkers het eigen onderzoek omtrent klimaat voorstelden. Daarbij kwamen enerzijds structurele aanpassingen aan bestaande systemen aan bod, zoals emissiereductie via voeder, en anderzijds end-of-pipe oplossingen zoals het opvangen van gassen voor de productie van groene energie. “In die hele discussie wordt het veeteeltsysteem waarin runderen worden gehouden op een onwetenschappelijke manier genegeerd”, stelt BioForum.

Volgens de organisatie is immers niet de veehouderij op zich, maar de manier waarop vandaag aan veehouderij wordt gedaan, het probleem. “Alle veehouderijsystemen worden over dezelfde kam geschoren als runderen die permanent op stal staan. En dat terwijl het landbouwsysteem waarin een koe gehouden wordt juist van cruciaal belang is, want een duurzaam veeteeltsysteem veroorzaakt geen netto-uitstoot van broeikasgassen.”

Die netto-uitstoot is er aldus BioForum maar gekomen toen de veehouderij evolueerde van een grondgebonden systeem met buitenloop naar steeds meer niet-grondgebonden boerderijen die hun runderen permanent op stal houden. De oplossing is dan ook een terugkeer naar een grondgebonden veehouderij met buitenloop. “Hierdoor blijft ook de mestproductie beperkt en wordt de bodem gevoed in plaats van belast. Dat betekent meer groei, meer koolstof in de plant en minder CO2 in de lucht”, klinkt het. “Bovendien leidt het tot minder bodemerosie, meer biodiversiteit, een hoger waterbergend vermogen, een betere droogteresistentie, een betere vetzuursamenstelling van de melk, enzovoort.”

De piste die onderzoek en beleid zouden moeten bewandelen, is dan ook “minder vlees en melk, maar van betere kwaliteit, lokaal geproduceerd tegen een eerlijke prijs”.

Lees het artikel ‘Veeteelt en het klimaat: het systeem moet anders’ van BioForum en het artikel ‘Klimaat en landbouw, over laaghangend fruit en veeteelt in perspectief’ op VILT.