Geurkader is aangepast zoals afgesproken in landbouwakkoord

De aanpassingen aan het geurkader komen er na de onderhandelingen tussen de landbouworganisaties en de Vlaamse regering op 15 februari 2024. Toen werden in het compromis aanpassingen vastgelegd om de timing van de gevraagde geurinspanningen af te stemmen op het stikstofakkoord en aanpassingen omtrent geurhinder in relatie tot de woonfunctie in agrarisch gebied.

Afstemming met het stikstofdecreet

Het geurkader vereist dat voor vergunningsaanvragen waarvoor niet kan worden voldaan aan het geurbeoordelingskader, een saneringsplan wordt opgemaakt. Dat saneringsplan is een soort plan van aanpak waarin men aangeeft hoe en op welke termijn men inspanningen zal doen om toch aan de normen van het geurbeoordelingskader te voldoen.

“Tot voor de aanpassing van het kader moesten dus alle vergunningsaanvragen waarvoor de geurbeoordeling problematisch was een saneringsplan opstellen dat leidde naar het volledig wegwerken van de geurhinder”, duidt Caroline Van der Heyden van Boerenbond. “Het stikstofdecreet voorziet echter ook in de mogelijkheid om tijdelijke vergunningen af te leveren tot eind 2030. Op basis van het geurkader uit 2021 zou van deze bedrijven verwacht worden dat ze onmiddellijk aanzienlijke inspanningen zouden doen die de geurhinder volledig zouden wegwerken.” Dat terwijl de overheid bij de meeste van deze tijdelijke vergunningen niet verwacht dat bedrijven nog investeren in bijkomende bronmaatregelen om ammoniakemissie aan te pakken.

“In het nieuwe geurkader wordt de beoordeling bijgesteld zodat bedrijven met deze tijdelijke vergunningen en bij overschrijding van de geurgrenswaarden, nog wel een saneringsplan moeten voorzien, maar dat enkel dient te worden voorzien in ‘een onmiddellijke verbetering’ van de geurimpact in plaats van toe te werken naar het volledig wegwerken van de hinder”, aldus Van der Heyden. Wat de onmiddellijke verbetering inhoudt, staat niet verder gedefinieerd in het geurkader.

Voor andere vergunningsaanvragen kan de uitvoering van geurbeperkende maatregelen worden afgestemd op de uitvoering van de generieke bronmaatregelen die de landbouwer in het kader van het stikstofdecreet moet nemen. "Voor veehouders die binnenin hun bestaande vergunning de PAS-referentie 2030 moeten realiseren, voorziet het nieuwe kader niet automatisch in een verplichting tot opmaak van een geurstudie", aldus Van der Heyden.

“In het geurkader stond dat de bedrijfswoningen van andere naburige bedrijven niet moeten meegenomen worden in de berekening”, aldus Van der Heyden. “In het geurkader nu wordt opgenomen dat woningen van naburige stopgezette veehouderijen waarvoor een woonrecht geldt conform het stikstofdecreet, ook niet moeten opgenomen worden in de berekening. Hierdoor creëert dit nieuwe woonrecht geen bijkomende problemen voor de omliggende landbouwbedrijven.”

Volgens Boerenbond moet nu in de praktijk op basis van deze aanpassingen van het geurkader opnieuw vlotter vergunningen worden afgeleverd. “Daarnaast blijven we aandringen op een geurkader dat niet louter gebaseerd is op modelmatige berekeningen”, aldus Van der Heyden. “Geurhinder is een subjectief gegeven dat niet louter mag worden gereduceerd tot modelmatige berekeningen.”