Wordt de suikerbiet de nieuwe bron van drinkwater in Vlaams-Brabant?
nieuwsDe Watergroep, de Tiense Suikerraffinaderij en de provincie Vlaams-Brabant onderzoeken een nieuwe en unieke bron voor grootschalige drinkwaterwaterproductie: de suikerbiet. Vanaf volgend jaar start het onderzoeksproject met een pilootinstallatie op de site. “Het doel is om tegen 2030 10.000 mensen te kunnen voorzien van drinkwater uit de suikerbiet”, klinkt het. Voor bietentelers die nu al hopen op een nieuwe valorisatievorm: het water zal niet meer opbrengen dan de suiker van de biet.
Samen met een brede groep partners is de Tiense Suikerraffinaderij deze maand gestart met de ontwikkeling van een technologie om restwater uit de suikerbietenverwerking te zuiveren tot drinkwaterkwaliteit. Het is een volgende stap in het project ‘De Tiense Watervelden’, dat drie jaar geleden werd gelanceerd met de ambitie om 10.000 gezinnen in Vlaams-Brabant te bevoorraden met drinkwater uit suikerbieten. “Suikerbieten bestaan naast suiker uit een aanzienlijke hoeveelheid water. Dat water wordt vandaag beschouwd als restwater in het productieproces, met het project ‘New Water’ willen we daar verandering in brengen”, licht Jan Ingels, directeur van de Tiense Suikerrafinaderij toe.
Tiense Suiker zuivert vandaag al het restwater zodat het kan worden geloosd in de waterlopen of gebruikt kan worden als irrigatiewater voor landbouwers in de buurt. De fabriek wil nu echter een stap verder gaan door het water bijkomend te zuiveren tot drinkwaterkwaliteit. Daarvoor kreeg de Tiense Suikerraffinaderij samen met haar partners deze maand een subsidie van 1,3 miljoen euro via het Europese subsidieprogramma Interreg Noordwest-Europa. Met de middelen wordt volgend jaar op de site van de raffinaderij een pilootinstallatie gebouwd om het proces op kleine schaal te testen.
Tiense Suiker gaat 10000 gezinnen van water voorzien
12 april 2022Binnen vijf jaar water uit bieten
De partners hebben alvast veel vertrouwen in de technologie en zien het mogelijk om het project op te schalen zodat heel wat gezinnen tegen 2030 water zullen kunnen drinken uit suikerbieten. Ook de voorbereidende werken voor de volgende stap, namelijk het transport van het gezuiverde water naar een bufferbekken op anderhalve kilometer afstand, zijn al begonnen. “Vanuit dat bekken kan De Watergroep het water oppompen en een laatste zuiveringsstap uitvoeren voordat het beschikbaar wordt gesteld aan het publiek”, aldus Ingels.
Geen enkele andere Europese verwerker produceert vandaag drinkwater uit landbouwproducten op de schaal waar dit project naartoe wil
Diversificatie in drinkwaterbronnen is cruciaal
“Om een klimaatrobuuste watervoorziening uit te bouwen, is het belangrijk dat we inzetten op nieuwe circulaire waterbronnen en innovatieve behandelingstechnieken”, zegt Hans Goossens, directeur-generaal van De Watergroep. Voor zover hij weet, werkt geen enkele andere verwerker in Europa aan de productie van drinkwater uit landbouwproducten op een vergelijkbare schaal. “Wel wordt er steeds meer gekeken naar neven- en afvalstromen als potentiële nieuwe drinkwaterbronnen. Brondiversificatie is dan ook noodzakelijk om meer robuuste watersystemen te hebben in de toekomst. Dit unieke project sluit daar perfect bij aan.”
Hoog kopieergehalte
De grootste uitdaging binnen het pilootproject is om het zuiveringsproces voldoende flexibel te maken voor elke bietencampagne. “De samenstelling van bieten varieert sterk, en het zuiveringsproces daarop laten meebewegen is de kernuitdaging”, zegt Bart Van Camp, projectmanager bij de Tiense Suikerraffinaderij. “Eens dat lukt, is de technologie vlot toepasbaar in andere suikerfabrieken en bij uitbreiding ook in andere verwerkende bedrijven.”
Planten we binnenkort bieten voor het water in de plaats van de suiker?
Nu de suikermarkt uit balans is en de opbrengsten laag liggen, zouden landbouwers kunnen dromen van een nieuwe valorisatie van hun bieten. Maar Van Camp tempert die verwachting onmiddellijk: “Het water wordt wel gevaloriseerd, maar niet in de mate dat het geld zal opbrengen. Het is puur een duurzaamheidsproject dat tot doel heeft extra water beschikbaar te maken in periodes van droogte.”
“Door de extra zuivering vallen voor de fabriek enkele lozingsheffingen weg, maar de investeringen die daarvoor nodig zijn wegen daar niet tegenop”, aldus Van Camp. Voor landbouwers levert het project evenmin financiële voordelen op. De raffinaderij houdt wel telkens een deel van het gezuiverde water beschikbaar voor irrigatie tijdens droge periodes.
