Vlaamse ratten in de rats

Het aantal muskus- en beverratten is de afgelopen tien jaar teruggelopen tot een aanvaardbaar peil. Enkel de populatie van de bruine rat is nog onvoldoende onder controle. Vooral de grensstreken vormen nog een pijnpunt. De ratten worden gevangen met respect voor de omliggende biotopen en dieren en met middelen die het lijden van de rat zoveel mogelijk beperken. Dat meldt de Vlaamse Milieumaatschappij in het kader van het congres "10 jaar rattenvangst in Vlaanderen".

De Vlaamse overheid bestrijdt actief de muskusrat, de bruine rat en de beverrat omdat die dieren veel vraatschade en graafschade veroorzaken en ziekteverwekkers overdragen. Bovendien zijn ze sluw en planten ze zich snel voort.

Als beheerder van een groot aantal waterlopen, concentreerde de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) zich aanvankelijk vooral op de muskusrat. In 2000, bij het begin van haar opdracht, ving de VMM meer dan 40.000 muskusratten. Dat aantal verminderde jaarlijks en beperkte zich vorig jaar tot een kleine 4.000 exemplaren. Ook de vangst van beverratten liep terug van 300 exemplaren in 2003 tot 22 in 2009. Het dier wordt enkel aangetroffen in de streek van de Grensmaas.

De bruine rat laat zich daarentegen niet gemakkelijk vangen en plant zich uiterst snel voort: gemiddeld 50 jongen per jaar. Het is volgens de VMM onbegonnen werk om de bruine rat uit te roeien. De bestrijding is er vooral op gericht de knaagschade te beperken. In samenwerking met het Agentschap Wegen en Verkeer zal de VMM nu ook de bruine ratten langs de gewestwegen gaan bestrijden.