Week van het Konijn: "Zelfvoorzieningsgraad voor konijnenvlees is lager dan tien procent"
nieuwsDe Vlaamse konijnenhouderij maakt moeilijke tijden door. Door verstrengde huisvestingregels is het aantal konijnenhouders dit jaar gehalveerd en is de zelfvoorzieningsgraad onder de tien procent gevallen. Ook de druk van actievoerende dierenrechtenorganisaties weegt op de ondernemerslust van de konijnenhouders. “Door de Vlaamse konijnenhouders te viseren, bereiken dierenrechtenorganisaties juist het tegenovergestelde”, klinkt het tijdens de Week van het Konijn.
Inbreuken op privacy
“In februari zullen er van de acht konijnenbedrijven in Vlaanderen nog maar een viertal professionele bedrijven meer over zijn”, vertelt Kurt Janssens, consulent konijnenhouderij bij Boerenbond. Directe aanleiding zijn de verstrengde huisvestingsnormen die sinds 1 januari 2025 van kracht zijn en waarbij ook voedsters in verrijkte parken moeten gehuisvest worden. “Veel konijnenhouders lopen tegen hun pensioen, hebben geen opvolging en zien deze investering niet meer zitten”, vertelt Janssens die schat dat de zelfvoorzieningsgraad in Vlaanderen terugzakt naar 10 procent of minder.
Behalve de strengere huisvestingregels speelt ook de druk van dierenrechtenorganisaties, die de sector in een kwaad daglicht brengen in de media, een rol. Vorig jaar werden twee Vlaamse konijnenhouder geviseerd door onder andere Bite Back dat illegaal camera’s had opgehangen in de stal en verscholen achter bosjes om zo vermeende mistoestanden aan de kaak te stellen.
De inbreuken op de privacy wegen zwaar op het gemoed van de konijnenhouders. “Het is eigenlijk te gek voor woorden. De Belgische konijnenhouders voldoen aan de strengste regels op het gebied van huisvestingsnormen in de wereld en nog worden ze door bepaalde dierenrechtenorganisaties in een kwaad daglicht gesteld”, klinkt het bij Landsbond Pluimvee dat spreekt van een “treurige zaak” voor de sector, zeker nu de Week van het Konijn doorgaat.
Met deze traditionele promotieactie, die doorgaat tijdens de laatste week van januari, wil het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing (VLAM) konijnenvlees van eigen bodem in de kijker zetten. Net als vorig jaar wordt de promotieweek door Bite Back aangegrepen om met een serie acties de sector in diskrediet te brengen en te ijveren voor een uitfasering van de konijnenhouderij in België.
Veelzijdige vleessoort
Dit jaar heeft de dierenrechtenorganisatie ook VLAM in het vizier. Een twintigtal activisten van Bite Back heeft maandag actiegevoerd aan het kantoor van VLAM in Brussel. De Bite Back-activisten hekelen het initiatief van VLAM. "VLAM dekt het dierenleed van konijnen toe en misleidt de consument", zeggen de dierenrechtenactivisten die waren verkleed als reuzegroot konijn. Ze eisten de onmiddellijke stopzetting van de Week van het Konijn. "De Vlaming eet steeds minder konijnenvlees, maar VLAM dicht dat gat toe met belastinggeld van dezelfde Vlaming", klinkt het.
VLAM stelt dat het promotie voert voor konijnenvlees in opdracht van de Vlaamse konijnensector die hiervoor vrijwillig promotiefondsen bijdraagt. “De campagne voor konijnenvlees past binnen de opdracht van VLAM om producten van eigen bodem te promoten. Wie graag eens een stukje vlees eet, kiest best voor vlees van bij ons. De Belgische vleessector is namelijk één van de sterkst gereguleerde ter wereld, zeker op vlak van dierenwelzijn, voedselveiligheid, traceerbaarheid en kwaliteit. Door te kiezen voor producten van eigen bodem steun je ook de lokale economie”, klinkt het.
Volgens VLAM-woordvoerder Liliane Driesen is er niets mis met de consumptie van konijnenvlees. “Af en toe eens kiezen voor konijn is een prima keuze. Konijn is een magere en veelzijdige vleessoort met veel omega 3-vetzuren. Het vlees wordt beperkt verbruikt in Vlaanderen, hoewel het zich leent tot zeer uiteenlopende gerechten."
Beperkte terugval in consumptie
De marketingorganisatie zegt open te staan om het gesprek aan te gaan met Bite Back dat later deze week een actie plant aan het konijnenslachthuis Lonki uit Temse. Marjan De Boeck van Lonki reageert gelaten op de geplande actie. “Je kunt er toch niets tegen doen. We hebben bij een vorige actie overwogen om bij wijze van tegenactie hapjes uit te delen. Maar dat is uiteindelijk afgeraden door een marketingkantoor. Het haalt toch niets uit. Het is een kleine groep aan actievoerders die zeker niet de Vlaamse bevolking vertegenwoordigt, maar wel het meeste kabaal maakt.”
Waar volgens de dierenrechtenorganisatie de consumptie van konijnenvlees de voorbije 20 jaar gehalveerd is, ziet De Boeck een minder grote terugval. “De consumptie gaat zeker iets achteruit, maar we zien ook potentieel onder de Belgische nieuwkomers. In veel moslimlanden behoort konijn traditioneel ook tot de keuken. Daar hebben wij tot op vandaag nog niet op ingespeeld, maar dat willen we wel gaan doen”, vertelde haar broer en mede-oprichter van Lonki Frank De Boeck enkele maanden geleden aan VILT.
Tegenovergesteld effect
Uit een marktonderzoek in opdracht van VLAM blijkt dat de consumptie van vers konijnenvlees van 2016 tot 2023 afnam met 37 procent en inmiddels rond de 0,17 kilo per Vlaming per jaar schommelt. De binnenlandse consumptie wordt anno 2025 vooral ingevuld met geïmporteerd konijnenvlees. Door de Vlaamse konijnenhouderij te viseren, bereiken dierenrechtenorganisaties volgens Kurt Janssens van Boerenbond juist het tegenovergestelde. “Vlaanderen is een voortrekker in Europa als het op dierenwelzijn aankomt. Als de konijnenhouderij er hier mee ophoudt zoals Bite Back wil, moet meer vlees uit het buitenland komen waar minder strenge regelgeving geldt op het gebied van huisvesting.”
Ook op het kabinet van landbouwminister Jo Brouns (cd&v) klinkt lof voor de sector. "De konijnenhouderij is misschien klein, maar niet onbelangrijk. Konijn past namelijk perfect in een gezond dieet en de Vlaamse kwekers zijn internationaal een voorbeeld voor hun aanpak op vlak van dierenwelzijn. Konijn is en blijft ook een deel van ons culinair erfgoed, het zou zonde zijn om die traditie te verliezen."
De Vlaamse kwekers zijn internationaal een voorbeeld voor hun aanpak op vlak van dierenwelzijn. Konijn is en blijft ook een deel van ons culinair erfgoed, het zou zonde zijn om die traditie te verliezen
Voor de Vlaamse slachthuizen betekent de teruglopende binnenlandse productie ook een gevaar voor hun businessmodel. Mede hierdoor plant het slachterij Lonki uit Temse, dat vorig jaar werd overgenomen door het familiebedrijf Teker uit Willebroek, om naast de konijnenslachtlijn ook een kippenslachtlijn te openen.
Ook het tweede konijnenslachthuis in Vlaanderen, Van Assche uit Deinze, ziet het aanbod uit Vlaanderen sterk teruglopen, maar compenseert dit door aanvoer uit Wallonië en Nederland waar het nog wel groei constateert. “Het is een jammerlijke zaak, omdat de konijnenhouderij veel potentieel heeft. De vraag is groter dan het aanbod”, vertelt zaakvoerder Wouter Van Assche. Het bedrijf heeft in het verleden al verschillende initiatieven genomen om de Vlaamse productieterugval te stoppen. Zo biedt het vaste langetermijncontracten met een vaste prijs aan, waardoor de landbouwer zijn risico’s sterk beperkt. “Onder deze voorwaarde is er enkele jaren geleden nog een bedrijf in Vlaanderen opgestart”, vertelt de zaakvoerder.
Bron: Eigen berichtgeving / Belga
