Helft van Vlaamse konijnenhouders stopt ermee door strengere huisvestingsregels
nieuwsDe helft van de Vlaamse konijnenhouders stopt tegen het einde van dit jaar. Aanleiding zijn de nieuwe regels op het gebied van huisvesting die vanaf 1 januari 2025 van kracht zijn. Voedsters moeten vanaf dat moment ondergebracht zijn in verrijkte parken. “De investering die dit vergt, weegt voor veel oudere konijnenhouders niet op tegen de baten die zij tijdens hun resterende carrière nog verwachten”, klink het bij Boerenbond. Hierdoor zakt de zelfvoorzieningsgraad van konijnen in Vlaanderen tot tien procent. Ander nieuws uit de sector: konijnenslachterij Lonki is eerder dit jaar overgenomen door kippenvleesverwerker Teker dat in Temse een kippenslachtlijn wil toevoegen aan de konijnenslachtlijn.
De konijnenhouderij loopt al jaren achteruit in Vlaanderen. Oudere konijnenhouders zetten hun bedrijven stop en jongeren hebben geen interesse in de stiel. Kurt Janssen, consulent konijnenhouderij bij Boerenbond, schat het aantal konijnenbedrijven in ons gewest op acht. Daarmee wordt naar schatting zo’n 18 procent van de Vlaamse vraag naar konijnenvlees ingevuld. Veel vers konijnenvlees komt ook uit Nederland en Frankrijk, terwijl vlees voor de verwerking ook uit China wordt ingevoerd.
In Vlaanderen werden de dierenwelzijnsvoorwaarden het voorbije decennium sterk aangescherpt waardoor de sector naar eigen zeggen in een moeilijke concurrentiepositie zit ten opzichte van het buitenland. Zo moeten de vleeskonijnen sinds 2016 ondergebracht worden in ruime parken met een kunststofvloer, een opspringplatform, schuilmogelijkheden en knaagmateriaal. Sindsdien wordt er ook gesproken van parkkonijnen.
Omschakelaar enige nieuwkomer in uitdovende konijnenhouderij
29 januari 2024Geen opvolging
Volgend jaar worden de dierenwelzijnsregels verder aangescherpt. Zo moeten ook de voedsters, oftewel de moederdieren, vanaf 1 januari 2025 ondergebracht worden in een verrijkt park. Tot nader order is deze bijkomende eis nog niet geïmplementeerd op de konijnenbedrijven. Eerder kwam er kritiek op deze maatregel omdat de voedsters agressief op elkaar zouden kunnen reageren en het dierenwelzijn juist benadeeld wordt.
Ondertussen wordt duidelijk dat de verplichte transitie naar de verrijkte parken voor de voedsters de genadeklap betekent voor veel konijnenhouders. “De helft van de konijnenhouders stopt ermee”, vertelt Janssens. Volgens hem wegen de investeringen in nieuwe huisvesting niet op tegen de baten die oudere ondernemers zonder opvolging de resterende jaren van hun carrière nog kunnen verwachten. Een anonieme getuigenis van een konijnenhouder in de provincie Antwerpen bevestigt dit. “Om in orde te zijn met de nieuwe regels moet ik meer dan 200.000 euro betalen. Dit terwijl ik nog maar een aantal jaar te gaan heb tot mijn pensioen. Deze terugverdientijd is veel te kort en wij hebben ook geen opvolging.”
Bite Back protesteert tegen konijnenvlees in supermarkten
28 oktober 2024Acties dierenrechtenorganisaties
Een ander element dat op de achtergrond meespeelt, is volgens experts ook de druk van dierenwelzijnsorganisaties. Zo voerden dierenrechtenorganisatie Bite Back enkele dagen geleden nog een stickeractie uit in diverse Lidl-filialen in Vlaanderen. De organisatie wil dat alle supermarktketens nadenken over de verkoop van konijnenvlees en over de evaluatie van het 'parkkonijn'-label dat zij “misleidend” noemen. “Dergelijke acties komen hard aan bij onze konijnenhouders die al volgens de strengste wet- en regelgeving in Europa en de wereld op het gebied van dierenwelzijn werken”, vertelt Janssens.
De Boerenbond-adviseur zegt dat er volgend jaar nog maar vier konijnenhouders in Vlaanderen overschieten, waarmee hooguit tien procent van de binnenlandse konijnenvleesvraag ingevuld kan worden. De landbouworganisatie vraagt dan ook dat de Vlaamse overheid deze kleine sector ondersteunt. “Anders komt nog meer konijnenvlees van elders met andere productienormen”, klinkt het
Overname konijnenslachthuis
De helft of iets meer van de Vlaamse konijnen wordt geslacht bij Lonki, één van de twee konijnenslachthuizen die ons land rijk is. Doordat Nederlandse slachthuizen de voorbije jaren de deuren sloten, worden ook Nederlandse konijnen hier geslacht. Het was mede door de komst van de Nederlanders dat Lonki er ondanks het verminderde aanbod in Vlaanderen in slaagde om te groeien. Het bedrijf wordt gerund door Frank en Marjan De Boeck, broer en zus. Omdat ook zij geen opvolging hebben, besloten de Oost-Vlaamse ondernemers hun bedrijf deze zomer te verkopen aan het familiebedrijf Teker uit Willebroek. Het nieuws werd in september bekendgemaakt.
Teker runde jarenlang een kippenverwerkingsbedrijf in Willebroek. Nadat een brand het bedrijf ruim twee jaar geleden verwoeste, week de familie uit naar Wallonië. In Charleroi wordt nu een pluimveeverwerkingssite gebouwd met een capaciteit van 80 ton kippenvlees per dag. “Om de bevoorrading te waarborgen, kwam Teker bij ons met de vraag of wij er een kippenslachterij naast konden doen”, aldus Frank De Boeck. Uit de gesprekken die volgden, kwam dus een overname uit de bus waarbij de familie De Boeck aanblijft in het management van de konijnendivisie.
Halal producten
Lonki, dat 60 mensen op de loonlijst heeft en ondanks de overname niets aan de bedrijfsvoering gaat veranderen, hoopt volgend jaar een nieuwe divisie aan het bedrijf toe te voegen. “De vergunningsaanvraag voor een kippenslachtlijn loopt nu. We willen vanuit Temse de Teker fabriek in Charleroi maximaal kunnen bevoorraden met hier geslachte kip." Teker hoopt volgend jaar te kunnen starten met de nieuwbouw. Het bedrijf heeft een wijdverspreid netwerk onder moslimondernemers voor de afzet van hun halal kipproducten.
Het is dit netwerk waar Lonki in zijn konijnenbusiness ook van hoopt te profiteren. “In veel moslimlanden behoort konijn traditioneel ook tot de keuken. Hier hebben wij tot op heden niet op ingespeeld, maar dat willen we vanaf nu wel gaan doen”, vertelt Frank De Boeck. Het bedrijf heeft een product ontwikkeld waarmee het volgens eigen zeggen een antwoord biedt op een grote latente vraag in deze gemeenschap. “Maar uit concurrentieoverwegingen willen we hier nog niets concreets over zeggen”, aldus Teker.
Interesse van nieuwkomers?
Een groeiende afzet onder ‘nieuwe’ Belgen zou de dalende vraag naar konijnenvlees mogelijk kunnen compenseren. De vraag naar konijnenvlees in Vlaanderen loopt immers al jaren achteruit, zo blijkt onder andere uit terugkerend marktonderzoek van VLAM. “Met ons nieuwe product zal ook het aandeel van verwerkte konijnenproducten in ons portfolio groeien en kunnen we meer toegevoegde waarde en dus een betere prijs bieden aan de konijnenhouder”, voegt De Boeck toe.
Hierdoor en door de lancering van een kippenslachtlijn, die een spreiding van de vaste lasten mogelijk maakt, denkt het bedrijf ondanks de aanstaande productiehalvering in Vlaanderen toch verder te kunnen groeien in de konijnenbusiness. Alhoewel de helft van de Vlaamse konijnenhouders er dit jaar mee stopt, is er volgens De Boeck dan ook wel degelijk een toekomst voor de sector in Vlaanderen. Hij staat daarin niet alleen. “Op dit moment zijn we met twee landbouwers in gesprek die willen omschakelen naar de konijnenhouderij”, vertelt hij.
