"Veeteelt in Afrika steunen, kan voedselhulp vermijden"

Droogte en hongersnood treft de Hoorn van Afrika. De ngo Dierenartsen Zonder Grenzen legt in De Standaard uit wat zij kan betekenen voor mensen in de regio. “Door de veeteelt te ondersteunen, kunnen we de negatieve impact van droogtes op het leven van veehouders milderen. Met tijdige maatregelen de veestapel van de lokale bevolking in leven houden, is goedkoper en duurzamer dan voedselhulp”, verklaart Josti Gadeyne.

Dierenartsen Zonder Grenzen snelt de veehouders in Turkana en Garissa te hulp. De meeste inwoners van Turkana leven van veeteelt omdat de droge gronden niet geschikt zijn voor landbouwgewassen. Door rond te trekken op zoek naar water en grasland voor hun kuddes konden ze droogteperiodes overbruggen. Vandaag hebben gezinnen soms al de helft van hun kudde verloren door ziektes en gebrek aan voeder en water. De koeien, geiten en kamelen geven nog nauwelijks melk en zijn weinig geld waard op de veemarkt.

Dierenartsen Zonder Grenzen koopt daarom de verzwakte dieren van de veehouders en betaalt de dorpelingen voor het verwerken van het vlees, dat nadien uitgedeeld wordt aan de meest kwetsbare families. Zo werden al 5.500 geiten opgekocht, geslacht en uitgedeeld als voedselhulp. De ngo betaalt ook dorpelingen voor het uitvoeren van werken die ten goede komen aan de hele gemeenschap. De organisatie versterkt verder haar activiteiten op het gebied van dierengezondheidszorg, met name door vaccinatiecampagnes en de behandeling van zieke dieren. “De steun is voor de lokale bevolking levensnoodzakelijk want het gaat pas in oktober terug regenen.”

De rondtrekkende veehouders hebben het jaar na jaar moeilijker om graslanden te vinden die hun dieren kunnen voeden tijdens terugkerende droogteperiodes. Dat is volgens Gadeyne te wijten aan het beleid van vele Afrikaanse landen dat de gemeenschappen van rondtrekkende veehouders wil moderniseren, wat zoveel wil zeggen als zich permanent vestigen op één plek. “Nochtans zijn er steeds meer bewijzen dat pastoralisme de enige duurzame en rendabele manier is om droge gebieden te exploiteren”, stelt zij. Een ander probleem is dat de essentiële goede graslanden in beslag worden genomen door mensen die er zich permanent vestigen, voor irrigatielandbouw, natuurbehoud of privé-investeringen.

Een droogte mondt volgens Dierenartsen Zonder Grenzen uit in een humanitaire crisis als de grootste bevolkingsgroep, die van veeteelt leeft, geen ondersteuning krijgt, als de internationale veehandel belemmerd wordt, als de dierengezondheidszorg ontoereikend en slecht gecoördineerd is en als gebieden ontoegankelijk zijn door conflicten of het ontbreken van infrastructuur. De ngo is overtuigd dat tijdige maatregelen die de veestapel van de lokale bevolking in leven houdt - zodat het vee melk, vlees en een inkomen voortbrengt - goedkoper en duurzamer zijn dan ondervoede kinderen in leven houden met voedselhulp.

Voedselhulp is niettemin de piste die de Verenigde Naties vandaag noodgedwongen bewandeld. Er is een luchtbrug opgezet om levensmiddelen en hulpgoederen naar de getroffen regio te vliegen, maar hulpvluchten van Kenia naar Somalië blijven onberekenbaar. De bevolking in de crisisgebieden is bijna volledig afhankelijk van de hulp van de VN, verklaart Rose Ogola van het Wereldvoedselprogramma.

Meer info: Dierenartsen Zonder Grenzen