Test-Aankoop wil strengere pcb-normen aankaarten

Test-Aankoop gaat bij de nieuwe minister van Volksgezondheid Jef Tavernier een eventuele verstrenging van de huidige norm voor pcb-waarden in het voedsel aankaarten. Uit testen van de verbruikersunie bleek namelijk dat de hoeveelheid pcb, een giftige chemische stof, in pcb-gevoelige producten als zalm, boter en groene kool vier keer lager ligt dan de huidige wettelijke toegelaten hoeveelheid. Daarom vraagt Test-Aankoop zich af of de pcb-norm niet strenger kan.

"De pcb-hoeveelheden die Test-Aankoop in het voedsel aantrof, leveren op het eerste gezicht geen toxicologische problemen op", luidt het. "Het lijkt erop dat de pcb-waarden in alle producten ongeveer vier keer lager liggen dan de wettelijke limiet. Zijn die normen dan niet te tolerant, en kunnen ze niet beter verstrengd worden?" zo zegt de verbruikersunie die de gezondheidsminister hierover wil ondervragen.

"Met al te tolerante normen wordt de voedingssector immers niet voldoende onder druk gezet", verduidelijkt woordvoerder Ivo Mechels. Hij voegt er wel aan toe dat een mogelijke verstrenging ook op Europees niveau moet aangekaart worden.

Niet alleen in België, maar ook in Spanje, Portugal en Italië werden zalm, boter en groene kool aan een onderzoek onderworpen. De "schoonste" stalen bleken uit België te komen. In Italië bevatten de stalen boter gemiddeld de meeste pcb's. De waarden in de zalmstalen blijven onder de norm, maar liggen in de vier landen het hoogst ten opzichte van de twee andere producttypes. De meest omstreden producten werden aangetroffen in Spanje en in Portugal.

Pcb's (polychloorbifenylen) zijn hoofdzakelijk terug te vinden in dierlijke vetten. Ze zitten dus vooral in vis (en in het bijzonder in vette vissoorten als zalm), vlees, zuivelproducten en eieren. Een besmetting kan ontstaan doordat pcb's via de industrie terecht komen in de natuur en worden opgenomen door het vee of door kippen. Het pcb-gehalte in groene kool is een maatstaf voor de aanwezigheid van het gevaarlijke product in het milieu.

De chemische stof is mogelijk kankerverwekkend en kan lever-, endocriene (schildklier), immunologische en neurologische problemen veroorzaken. Bij volwassen is ze in staat de werking van de voortplantingsorganen te verstoren en bij kleine kinderen de ontwikkeling ervan.

De verbruikersorganisatie wijst er tenslotte ook op dat in België bijna 60 procent van de ooit geproduceerde pcb's nog in omloop is in de industrie en de kans op een besmetting blijft bestaan.