Suikerquota behoren definitief tot het verleden

Na bijna 50 jaar is er op zaterdag 30 september 2017 een einde gekomen aan de Europese suikerquota, de allerlaatste landbouwquotaregeling van de EU. Europees landbouwcommissaris Phil Hogan is ervan overtuigd dat de Europese suikersector klaar is voor deze nieuwe stap. “Sinds de einddatum van het suikerquotum bekend is, heeft de sector een goede positie ingenomen om de handelsactiviteiten uit te breiden naar de wereldmarkt”, klinkt het.
29 september 2017  – Laatste update 4 april 2020 15:36
Lees meer over:

Na bijna 50 jaar is er op zaterdag 30 september 2017 een einde gekomen aan de Europese suikerquota, de allerlaatste landbouwquotaregeling van de EU. Europees landbouwcommissaris Phil Hogan is ervan overtuigd dat de Europese suikersector klaar is voor deze nieuwe stap. “Sinds de einddatum van het suikerquotum bekend is, heeft de sector een goede positie ingenomen om de handelsactiviteiten uit te breiden naar de wereldmarkt”, klinkt het.

De suikerquotaregeling werd ingevoerd in 1968, samen met een steunprijs voor producenten die ver boven de wereldmarktprijs lag. Vanuit een streven naar een markgerichter Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) besloten de lidstaten in 2006 om de quotaregeling voor suiker stop te zetten. Dat leidde tussen 2006 en 2010 tot een herstructurering van de sector waarvoor de EU 5,4 miljard euro uittrok. “Daardoor kon de sector zich zorgvuldig voorbereiden en is de productiviteit de jongste jaren aanzienlijk gestegen”, aldus Europa. Sinds de laatste hervorming van het GLB in 2013 werd ook de einddatum van de suikerquota vastgelegd: 30 september 2017. 

Volgens Europa biedt het einde van de quotaregeling de producenten de mogelijkheid om hun productie af te stemmen op reële commerciële kansen. “De suikerproducenten bevinden zich nu in een goede positie om hun handelsactiviteiten uit te breiden naar de wereldmarkt waardoor nieuwe exportmarkten aangeboord kunnen worden”, stelt de eurocommissaris. Hij is er ook van overtuigd dat het huidige beleidsbeheer en de administratieve rompslomp voor bietentelers en andere marktpartijen sterk wordt vereenvoudigd.

Maar dat betekent volgens hem niet dat Europa de sector volledig aan zijn lot overlaat. “Het GLB omvat nog steeds verschillende maatregelen om de suikersector te ondersteunen bij onverwachte marktverstoringen, waaronder een aanzienlijk Europees invoerrecht, buiten de preferentiële handelsovereenkomsten, en de mogelijkheid om steun te verlenen voor particuliere opslag en crisismaatregelen”, stelt Hogan. “Daarnaast krijgen landbouwers ook inkomenssteun in de vorm van rechtstreekse betalingen, inclusief de mogelijkheid voor EU-lidstaten om aan sectoren in moeilijkheden zogenoemde vrijwillige gekoppelde steun te verstrekken.”

Daarnaast blijft de mogelijkheid bestaan om collectief te onderhandelen over waardeverdelingsclausules in contracten tussen bietentelers en suikerverwerkers, ook na het einde van de quota. De Commissie wijst er ook op dat het in afwachting van het einde van de quotaregeling al maatregelen heeft genomen om de transparantie op de suikermarkt te verhogen. “Een nieuw suikermarktobservatorium verschaft kortetermijnanalyses en statistieken over de suikermarkt alsook analyses en vooruitzichten om landbouwers en verwerkers te helpen hun activiteiten beter te beheren”, klinkt het.

De EU is met ongeveer 50 procent van de totale productie de grootste producent van bietsuiker ter wereld. Bietsuiker is echter slechts goed voor 20 procent van de wereldsuikerproductie. De overige 80 procent wordt uit suikerriet gewonnen. De meeste suikerbieten van de EU worden verbouwd in de noordelijke helft van Europa, waar het klimaat zich beter leent voor de teelt van suikerbiet. Er is in Europa ook een belangrijke raffinage-industrie voor de verwerking van ingevoerde ruwe rietsuiker.

In België is de eerste bietencampagne zonder de quotaregeling van start gegaan op 11 september. De campagne zal dit jaar langer duren dan normaal omdat er door het verdwijnen van de suikerquota meer bieten zijn geplant. Zo bedraagt het Belgische bietenareaal dit jaar 64.439 hectare, wat ruim 14 procent meer is dan in 2016. Bovenop het grotere areaal komt ook een bovengemiddelde opbrengst, want de suikerbieten zijn ondanks de lang aanhoudende droogte goed blijven doorgroeien. België telt twee suikerfabrieken: de Tiense Suikerraffinaderij in Tienen en Iscal Sugar in het Waalse Fontenoy.

Toch is de suikerhervorming in ons land niet zonder slag of stoot verlopen. Waar bij Iscal Sugar snel een interprofessioneel akkoord werd bereikt tussen de bietentelers en de suikerfabriek, sleepten de onderhandelingen tussen telers en de Tiense suikerfabriek meer dan een jaar aan. Er kwamen zelfs twee bemiddelaars aan te pas die aangesteld werden door de ministers Joke Schauvliege en René Collin. “Of de bietenteelt met de afgesproken contractvoorwaarden lonend zal zijn voor de telers, zal pas blijken in het najaar van 2018”, stelde het Coördinatiecomité van de Planters van Haspengouw dat de onderhandelingen in naam van de telers opvolgde, nadien. 

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek