nieuws

Sparen voor jongensdroom van één miljoen euro

nieuws
In de rubriek Economie&Financiën heeft De Standaard zich verdiept in de kosten en baten van de 23-jarige Jelle Delanoeije die in het Antwerpse markten afschuimt met biologische producten en ervan droomt om ooit een eigen landbouwbedrijf op te starten. "Je maakt je handen vuil en moet soms werken in de gietende regen, maar ik hou ervan als mijn hele lichaam tintelt van het harde werk. Het is écht werken, met continu resultaat", aldus de student politieke en sociale wetenschappen.
2 februari 2008  – Laatst bijgewerkt om 14 september 2020 14:02
In de rubriek Economie&Financiën heeft De Standaard zich verdiept in de kosten en baten van de 23-jarige Jelle Delanoeije die in het Antwerpse markten afschuimt met biologische producten en ervan droomt om ooit een eigen landbouwbedrijf op te starten. Op zijn zesde was hij al bezig met zijn eigen moestuintje. "Ik heb het van thuis uit meegekregen. Mijn oom, Godfried Bervoets, heeft het biotuinbouwbedrijf Wijngaardhof. Wij zijn met bio opgegroeid".

Als het aan Jelle had gelegen, was hij al op jonge leeftijd gestopt met studeren en was hij fulltime op de boerderij van zijn oom gaan werken. "Je bent er één met de natuur en je kunt je concentreren op eenvoudige dingen. Het leek meer essentieel dan naar school gaan". Na het middelbaar trok Jelle naar de universiteit, waar hij dit jaar zijn bachelor politieke en sociale wetenschappen hoopt te behalen. Jelle combineert zijn studie met werken op Wijngaardhof en het verkopen van de producten op de markt. Sinds een jaar heeft hij ook zijn eigen biohandel, Biohofke.

De voldoening die hij krijgt uit het werk op het land blijft groot. "Je maakt je handen vuil en moet soms werken in de gietende regen, maar ik hou ervan als mijn hele lichaam tintelt van het harde werk. Het is écht werken, met continu resultaat". Voor het werk op Wijngaardhof wordt Jelle vergoed door extra kortingen op de groenten die hij er aankoopt. Jelles oom bouwde zijn eigen marktactiviteiten af en Jelle nam de markten van Antwerpen, Berchem en Mortsel over.

Hoe ziet zijn dag eruit? "In de zomer sta ik om vier uur op om de groenten en het fruit uit de koelruimte te halen en de vrachtwagen te laden. Om halfzes ben ik op de markt. Vanaf twee uur 's middags rij ik langs leveranciers en ik werk vaak tot elf uur 's avonds op de boerderij. In de winter, als het koud is zoals nu, kan ik 's avonds laden en wat langer slapen. Tot mei is er ook niet veel werk op de boerderij".

"Dezer dagen is het 's ochtends op de markten wel koud, maar mijn collega Hilde brengt soep mee, zodat we het warm krijgen. We krijgen ook veel warmte van onze klanten. Het is prettig om de producten waar de boeren veel werk en liefde ingestoken hebben, rechtstreeks bij hen te halen en die met dezelfde liefde aan de man te brengen. Dat is anders dan in een supermarkt. Groenten worden meer dan groenten als je aan de mensen kunt vertellen wat de boer met zijn oogst heeft meegemaakt", vertelt Jelle.

Niet alle producten komen uit de Vlaamse klei. "Soms is het een dilemma. Ik koop Belgische broccoli zolang het kan, en niet van die goedkope Spaanse. Mijn paprika's komen momenteel uit Israël, ik neem er weer Spaanse zo snel als ik kan. Het is een beetje schipperen: als ik die producten niet aanbied, gaan mensen misschien elders waar ze wel alles kunnen vinden". Jelle houdt van het werk op de markt. "Ik ben erdoor veranderd. Vroeger was ik nogal gesloten, nu ben ik meer extravert. Met veel van mijn klanten heb ik een goede band".

Jelle is een moderne marktkramer: de bestellingen die sommige klanten per e-mail doorsturen, ontvangt hij op zijn Blackberry. "Zo hoef ik die mails niet te printen". Wat verdient Jelle voor al dat werk? "Mijn inkomen schommelt sterk van maand tot maand. In de zomer kun je bijvoorbeeld tegen lagere prijzen aankopen. Deze maand heb ik een omzet van 14.000 euro. De aankoop van groenten heeft me ongeveer 9.000 euro gekost, mijn marktprijs ligt 33 procent hoger dan de groothandelsprijzen. Van de 5.000 euro die overblijft, moet ik nog 500 euro standgeld betalen, 500 euro afbetaling van de truck, 350 euro diesel, 500 euro administratieve kosten en 1.000 euro personeelskosten".

Om zijn oom bij te springen werkte Jelle de afgelopen maanden zeven dagen per week. "Maar nu heb ik van donderdagmiddag tot maandagmiddag vrij. Zo heb ik meer tijd voor mijn vrienden en voor de Jeugdbond voor Milieu en Natuur, waar ik penningmeester ben in de lokale afdeling". En zijn studie? "In het begin deed ik het voor mijn ouders en omdat al mijn vrienden studeren. Maar ondertussen besef ik dat het goed is om een diploma te hebben, al was het maar voor in geval van nood".

Wat doet Jelle met zijn geld? "Ik spaar vooral veel. Het is mijn droom om een eigen boerderijtje te hebben, het liefst in de buurt van Antwerpen, waar ik de meeste klanten heb. Omdat ik zelf zoveel plezier heb aan het werken in de grond, wil ik er ook andere mensen in laten delen. Ik denk aan een open boerderij met daarnaast een gastenverblijf. Helaas moet je voor een boerderij al gauw 500.000 tot een miljoen euro neertellen".(KS)

Bron: De Standaard

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek