MKZ jaagt biologen en studenten uit het veld

Het ringen en tellen van vogels, nestobservaties, inventarisatie van natuurgebieden en monitoring van fauna en flora in bossen, beken en rivieren zijn enkele taken van biologen. Omwille van de MKZ-maatregelen kunnen onderzoekers dikwijls niet meer op het veld terecht. Daardoor komen diverse projecten en doctoraats- en licentiestudies in het gedrang. Dat meldt professor Reinhart Ceulemans van het departement Biologie aan de Universitaire Instelling Antwerpen.

Vooral de overheidsmaatregelen voor openbare bossen, terreinen en natuurgebieden gooien roet in het eten. "Noodzakelijke terreinwaarnemingen blijken door de maatregelen van de ministeries van Landbouw en Milieu dikwijls zo goed als onmogelijk", zegt professor Ceulemans. "Dat heeft uiteraard zijn effect op belangrijk onderzoek."

"Vooral licentiaatsthesissen en doctoraatscripties vertonen ernstige hiaten, omdat sommige natuurgebieden al een paar maanden afgesloten zijn", zegt Ceulemans. "Bij dergelijk onderzoek moet een bepaald gebied, bijvoorbeeld een bos of een beek, continu gescreend worden."

"Ook bij onderzoek voor de Vlaamse overheid moeten permanent monsters genomen worden in bepaalde regio's", vervolgt Ceulemans. "Sommige milieu- effectenrapporten kunnen dan ook niet naar behoren worden uitgevoerd."

Voorts staat dure apparatuur al een hele tijd werkeloos. "Dat is onder meer het geval in De Inslag, een bos in Brasschaat. Daar hebben de Vlaamse en de federale overheid geïnvesteerd in een uitkijktoren van een goede tien miljoen frank ten voordele van het instituut voor Bosbouw en Wildbeheer", zegt Ceulemans.

Ook in het Peerdsbos heeft de MKZ-crisis problemen veroorzaakt volgens de professor. "Normaal wordt daar onderzocht hoe het gesteld is met de broedsels van de koolmees en de pimpelmees", zegt hij. "Die eieren weerspiegelen immers perfect de lokale pollutie. Ook die cijfers hebben we nu dus niet."