Microplastics maagdarmkanaal dringen ook door in visfilets, stelt Canadese studie
nieuwsMicroplastics zijn nog wijder verspreid dan we altijd hebben gedacht. Volgens een nieuwe Canadese studies bevatten visfilets 17 keer meer plasticdeeltjes dan we aanvankelijk dachten. Ook rubberdeeltjes werden aangetroffen. De studie werd uitgevoerd op Canadese zoetwatervis, soorten in trek bij sportvissers, in Humber Bay aan het Ontariomeer. Dat is een regio waar er al langer een vermoeden was van ernstige plasticvervuiling.
Dat vissen aanzienlijke hoeveelheden microplastics bevatten in hun maagdarmkanaal was reeds geweten, maar het opzet van de studie was om aan te tonen dat microplastics ook tot in filets kunnen doordringen. Dat dit effectief het geval bleek, verraste de onderzoekers weinig. Maar de mate waarin, tart alle verbeelding. Elke visfilet bevat gemiddeld 56 deeltjes microplastic. Dat blijkt uit de studie gepubliceerd in het tijdschrift Environmental Health Perspectives. "Ik ben verrast, zelfs een beetje ontmoedigd", vertelt Madeleine Milne, hoofdonderzoeker.
"We hebben ook veel rubberdeeltjes gevonden, waarschijnlijk zijn die afkomstig van autobanden", zegt Madeleine Milne nog. "Mensen moeten zich bewust zijn van hoe vervuild de voeding is die ze consumeren."
17 keer meer dan verwacht
Onderzoekers van de Universiteit van Toronto en het ministerie van Milieu van de provincie Ontario hebben 45 zoetwatervissen geanalyseerd. De vissen komen allemaal uit een meer in het oosten van Canada, in een stedelijk en industrieel gebied. Uit de studie blijkt dat de gemiddelde vis 138 tot 231 kunstmatige partikels bevat, hoofdzakelijk microplastics. Het gaat om 0,5 tot 0,8 plastics per gram weefsel. Dat is 17 keer meer dan volgens de schattingen uit eerder onderzoek.
Rekening houdende met het maagdarmkanaal dat niet wordt geconsumeerd, zou een volwassene die deze vis consumeert gemiddeld 123 tot 176 microplastics binnen krijgen. Jaarlijks zou iemand die tweewekelijks van deze vis eet 12.800 tot 18.300 deeltjes binnen krijgen. Dat is vooral relevant voor de vele sportvissers in de streek, die hun vangst niet geheel teruggooien maar mee naar huis nemen voor eigen consumptie.
Ongerustheid
Hoe erg is dit nu? De precieze impact van microplastics op het menselijk lichaam, is eigenlijk niet geweten. Wetenschappers bestuderen het fenomeen nog maar sinds begin jaren 2000. Wel kan men vrij zeker stellen dat de gevolgen allesbehalve positief zijn. Uit meerdere onderzoeken blijkt dat de kleine deeltjes schadelijk kunnen zijn voor vissen. Er zijn onder meer negatieve effecten op hun groei, voortplantingssnelheid en overlevingskansen.
Microplastics zijn zelfs te vinden op Antarctica. In sommige gevallen zijn de korrels zichtbaar met het blote oog, maar vaak gaat het om minuscule pellets die amper vallen waar te nemen, tot slechts een duizendste van een millimeter. De oorsprong van deze plastics is divers. Een aanzienlijk deel komt bijvoorbeeld van synthetische stoffen, als bestanddeel van kledij of visnetten.
Of de resultaten voor de overige visbestanden ter wereld beter meevallen, dat moet nog worden onderzocht. Volgens de wetenschappers is er dringend nood om wereldwijd soortgelijke studies uit te voeren, gezien deze studie zich voornamelijk richtte op sportvis in een specifiek gebied. Het feit dat microplastics in het maagdarmkanaal ook doordringen tot in de gedeelten die we consumeren, stelt de onderzoekers wel tot ongerustheid.

Bron: Belga, eigen berichtgeving