Lidstaten blijven van mening verschillen over melkquota

De Europese ministers van Landbouw zijn het niet eens geraakt over een aanpassing van de vetcorrectiefactor. Op de Landbouwraad in Luxemburg waren de lidstaten in twee kampen verdeeld. Enerzijds heb je de landen, waaronder België, die hun melkquotum willen verruimen via de vetcorrectie. Zo willen zij vermijden dat hun melkveehouders een superheffing moeten betalen in het laatste jaar dat het quotum bestaat. De goede teneur op de zuivelmarkt is hun voornaamste argument. Anderzijds zijn er lidstaten die oneerlijke concurrentie vrezen indien afgeweken wordt van de afspraken die in 2008 gemaakt zijn over de afschaffing van de melkquota.

Voor 30 juni moesten de lidstaten het eens geraken over een aanpassing van de vetcorrectiefactor voor melk. In het licht van de melkquota die pas in 2015 uitdoven, is die vetcorrectie van groot belang. Voor de Belgische melkveehouderij zou een aanpassing bijvoorbeeld betekenen dat er 120 miljoen liter melk extra geproduceerd kan worden vooraleer er sprake is van een superheffing wegens overproductie. De voorbije campagne is gebleken dat de dreiging van een superheffing hier nog altijd actueel is zodat ons land deel uitmaakt van de coalitie die ijvert voor een bijsturing van deze Europese regeling.

Het Griekse voorzitterschap schuift de hete aardappel nu door naar Italië. Bij gebrek aan overeenstemming tussen de lidstaten zal de Commissie zich niet geroepen voelen om de ‘zachte landing’ van de melkquota bij te sturen. De Europese landbouwkoepel Copa-Cogeca vindt het spijtig dat de landbouwministers geen duidelijk signaal uitzonden. “De vraag naar zuivel neemt tot 2020 jaarlijks met 2,3 procent toe. Tezelfdertijd groeit de concurrentie op de wereldmarkt. We hebben dus nood aan een sterke melkveehouderij die kan inspelen op marktkansen. De superheffing bij een productie die groter is dan het bedrijfsquotum zadelt melkveehouders evenwel op met een cashflowprobleem. Dat geld zou in de sector moeten blijven.”