Landbouw en natuur scheiden of verweven?

Natuur en (intensieve) landbouw scheiden, niet verweven. Dat is kort samengevat de visie van de Britse professor Tim Benton van Leeds University. Na de presentatie op een congres van het Phytofar Instituut wierp Wervel tegen dat deze visie lijnrecht staat tegenover die van VN-rapporteur Olivier De Schutter. Ook Jurgen Tack, administrateur-generaal van INBO, noemt deze kijk ongenuanceerd.

Professor Benton gaat ervan uit dat het effect van biolandbouw op de biodiversiteit wordt overschat. Zijn studie toont aan dat biolandbouw de helft minder opbrengt en de biodiversiteit slechts met 12 procent verhoogt. Jurgen Tack van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) is het daar niet mee eens. Hij komt na het lezen van de onderzoekgegevens eerder tot de omgekeerde conclusie dat de opbrengstderving nauwelijks 12 procent bedraagt en de meerwaarde voor biodiversiteit 50 procent.

In hun tijdschrift laat de Werkgroep voor Rechtvaardige en Verantwoorde Landbouw (Wervel) Tack uitleggen waarom de hoofdboodschap van Benton - namelijk landbouw en natuur scheiden, niet verweven - geen goed idee is. "Voorstanders van intensieve landbouw hanteren vaak het principe van inputintensieve landbouw op minder grond zodat meer ruimte rest voor natuur, maar dit gaat voorbij aan een aantal interacties tussen landbouw en natuur", zegt Tack.

"Voor wat Vlaanderen betreft toont het Natuurrapport 2009 aan dat voor heide en moerassen en voor de gevoelige bossoorten het scenario ‘scheiden’ voordeliger is, terwijl ‘verweven’ voor gevoelige soorten van grasland en akker, en voor de basisnatuurkwaliteit in de omgeving
van alle inwoners, beter uitkomt", vat Tack samen. In het algemeen is verweven van landbouw en natuur dus een betere keuze dan scheiden.

Meer info: Wervelkrant