Kip stamt mogelijk af van T-Rex

De Tyrannosaurus Rex, een van de grootste vleeseters die ooit op onze planeet hebben rondgelopen, is volgens wetenschappers de voorloper van de kip. Dat blijkt uit onderzoek van resterende eiwitten bij gevonden fossielen van de dinosaurus. Eiwitten van een 68 miljoen jaar oude Tyrannosaurus Rex werden geanalyseerd en vergeleken met hetzelfde soort eiwit van 21 levende diersoorten. Uit het onderzoek blijkt dat de dinosaurus veeleer een voorloper van kippen en struisvogels is dan van de reptielen die de aarde nu nog bevolken.

Overeenkomsten tussen de beenderstructuur en de ontdekking van veren op verschillende restanten van de Tyrannosaurus Rex toonden eerder al aan dat er een opmerkelijke relatie bestaat tussen de uitgestorven dinosaurus en de hedendaagse kip. In China hebben wetenschappers al verschillende voorbeelden gevonden van dinosaurussen met veren, die mogelijk dienden als een soort isolatie. Bij het huidige onderzoek is het de eerste keer dat wetenschappers een link kunnen leggen tussen de twee dankzij een moleculaire analyse van eiwitten.

Aan de hand van die eiwitten, die zijn samengesteld uit aminozuren en die op hun beurt de chemische samenstelling van het DNA bepalen, kan een relatie tussen levende en dode diersoorten vastgesteld worden. "Uit het onderzoek blijkt dat de DNA-structuur van de Tyrannosaurus Rex meer gelijkenissen vertoont met een kip en een struisvogel dan met eender welk organisme", zegt John Asara, wetenschapper aan het medische departement van de Amerikaanse Harvarduniversiteit. "Het verband met gevogelte is zelfs groter dan met hedendaagse reptielen zoals krokodillen of hagedissen. Ik durf een Tyrannosaurus Rex zelfs bijna een doorgegroeide kip te noemen".

Het geanalyseerde eiwit werd samen met restanten van een oud been van een mastodont, een prehistorische mammoet, onderzocht. Hieruit blijkt dat die soort de voorloper is van de huidige olifanten. Wetenschappers zijn er intussen van overtuigd dat het onderzoeken van dierlijke eiwitten kan leiden tot een beter inzicht in van welke uitgestorven soorten hedendaagse dieren afstammen. Tot nu toe werden vooral beenderstructuren met elkaar vergeleken.(KS)