Jeugdkampen al 50 jaar welkom bij boer in Opbrakel

"Mijn vader was destijds meteen bereid. Zo kwamen de jongens van het KSA College Geraardsbergen in 1956 als eerste kamperen. De KSA'ers van Zottegem en Horebeke volgden snel. Het ging er toen allemaal veel primitiever aan toe. Toen moesten ze nog hout sprokkelen om te kunnen koken. Alles wat ze niet bij hadden, zoals een blikopener, kwamen ze aan de boer vragen. En, of ze even mochten telefoneren. We lieten dat jaren gratis toe. Nu nog bieden we water en elektriciteit gratis aan", zegt Backaert.

"Vroeger had je aparte kampen voor meisjes en jongens. Nu is alles gemengd, ook de slaaptent. Ik liet een sanitair blok bouwen. Voordien groeven ze een put waarrond een zeil werd gespannen. Maar de meisjes vluchtten voor de stank en gebruikten in 't geniep mijn korenvelden, met als gevolg dat mijn koren platgetrapt werd".

'Nu vraag ik ook steeds of de vereniging werkt met kookouders. Het is belangrijk dat kinderen lekker en goed te eten krijgen. Bijna alle kampen vinden plaats tussen half juli en half augustus. Blijkbaar sturen ouders hun kinderen met de jeugdbeweging mee om zelf op vakantie te kunnen. Na half augustus moeten sommige leiders zich dan weer op de tweede zit concentreren", luidt het.

"Kamperen op de boerderij gebeurde vroeger meer. In het Muziekbos in Ronse had je drie boerderijen, in Opbrakel twee. Van die vijf schiet alleen ik nog over. De terugval is deels te verklaren door het feit dat de landbouwers ermee stoppen en vaak geen opvolger vinden. Maar je wordt er ook niet rijk van. Een belangrijke reden dat ik gastvrij ben voor jeugdbewegingen, is dat ik de kinderen het landbouwleven wil laten kennen. Veel kinderen kunnen geen biet van een aardappel onderscheiden", zegt Raf Backaert.

"Samen met mijn vrouw Agnes Crucke geniet ik tijdens deze periode ook steevast van een vakantiegevoel. 's Avonds ga ik dikwijls langs om een babbel te doen met de leiders en de kookouders en om een glaasje te drinken. Wij gaan er in elk geval nog een tijdje mee door. Volgend jaar komt de Chiro van Gierle. Ongetwijfeld zullen de kookouders hier zelf nog geweest zijn als kind. Zo komen hier dikwijls kinderen vertellen dat ook hun ouders hier nog op kamp zijn geweest. Ze moeten het hier dus wel goed vinden".(KS)