India wil tegen 2030 een derde van de wereldwijde melkproductie in handen hebben

India is momenteel verantwoordelijk voor ongeveer een vierde (24%) van de wereldwijde melkproductie. Daarmee is het Aziatische land de grootste melkproducent ter wereld. Deze leidende marktpositie wil India tegen 2030 verstevigen door het aandeel op te schroeven naar een derde van de wereldwijde melkproductie.

Een groot probleem in de Indiase zuivelsector is echter de hoge methaanuitstoot (CH4). Volgens de Global Methane Tracker is India de derde grootste uitstoter van methaangas ter wereld. Ook volgens de cijfers van Climate Watch zou India de op twee na grootste methaanuitstoter zijn. Volgens deze laatste onderzoeksorganisatie zou India 713,14 megaton CO2-equivalent uitgestoten hebben in 2021. Bij CO2-equivalent (CO2-eq) worden de verschillende broeikasgassen omgerekend naar een hoeveelheid CO2 op basis van hun wereldwijde opwarmingspotentieel. Om het cijfer van India in perspectief te plaatsen: België zou volgens Climate Watch datzelfde jaar 7,93 megaton CO2-eq in methaangas uitgestoten hebben.

De landbouwsector in India zou goed zijn voor 72 procent van alle methaanuitstoot. Betrouwbare, recente cijfers welk aandeel vee daarin heeft zijn er niet onmiddellijk. Algemeen geweten is wel dat India van alle landen in de wereld, de grootste veestapel heeft met ongeveer 110 miljoen Aziatische waterbuffels en 192 miljoen runderen waarvan 61,5 miljoen melkproducerende koeien. Deze data kunnen teruggevonden worden in het recentste rapport van het het ministerie van Landbouw in de Verenigde Staten (USDA).

Daarnaast is ook geweten dat het grootste aandeel CH4-emissie uit de landbouwsector wereldwijd toe te schrijven is aan herkauwend vee en in mindere mate, maar niet onbelangrijk, ook aan rijstvelden. Vorig jaar schatte FAO, de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties, dat rijstvelden verantwoordelijk zijn voor acht procent van de totale CH4-emissies veroorzaakt door de mens. Aangezien India het tweede grootste rijstproducerende land is er ter wereld, zullen de rijstvelden zeker ook een rol spelen in zijn totale methaanuitstoot. Ook het opslaan van mest draagt voor een klein deeltje mee aan de emissies komende van de landbouwsector.

Meer vee, meer uitstoot?

Net zoals China en Rusland heeft India zijn handtekening niet gezet onder de wereldwijde ‘methaanpact’, ook gekend als Global Methane Pledge (GMP), waarin de belofte wordt gedaan om de uitstoot van methaan tegen 2030 met 30 procent te verminderen. In 2022 gaf de Indiase minister van Milieu en Klimaatverandering Shri Ashwini Kumar Choubey te kennen dat de Indiase emissie het gevolg is van activiteiten van heel veel kleine en middelgrote boeren wiens levensonderhoud zou worden bedreigd door aan de bovengenoemde belofte te voldoen.

Daarnaast voegde hij eraan toe dat de Indiase methaanemissies ‘overlevingsemissies’ zijn, en geen ‘luxe-emissies’ zoal in het Westen. De zuivelproductie in India zou meer dan 70 miljoen melkveehouders ondersteunen en biedt dan ook direct en indirect werk aan miljoenen mensen. Vanwege deze economische en sociale context rijst de vraag hoe hard de methaanuitstoot mee zal stijgen met de ambitie van India om een derde van de zuivelmarkt in handen te hebben tegen 2030. De regering benadrukt in haar berichtgeving wel steeds programma’s te hebben om praktijken te stimuleren die methaangassen verminderen.

Dat India niet aan eenzelfde productiviteit komt als ontwikkelde landen, heeft verschillende redenen. Zo hebben de boeren er gemiddeld maar twee koeien en vertrouwen ze op traditionele praktijken omdat ze niet over de middelen en kennis beschikken om duurzame methoden toe te passen. Een andere rem op de groei is het beperkt aantal melkkoeien met een hogere melkopbrengst en de acute tekorten aan zowel ruwvoer als krachtvoer. Een correct en aangepast voergebruik zou ook een onmiddellijke vermindering van methaangassen kunnen opleveren. Twee jaar geleden vertelde een dierenarts uit Zuid-India aan het Amerikaans persbureau AP News dat er een zodanig tekort is aan voeder waardoor boeren hun vee geven wat ze kunnen, wat meestal van mindere kwaliteit is en ook meer uitstoot. “Boeren zijn ook niet in staat om te investeren in betere kwaliteit", zei de dierenarts. “Om beter en betaalbaarder voer te krijgen, hebben melkveehouders meer overheidssteun nodig.”

Ter ondersteuning van de zuivelsector voert de Indiase regering een beleid dat gericht is op onder meer het verbeteren van diergezondheid en genetica, de beschikbaarheid van veevoeders alsook het stimuleren van zuivelcoöperaties.