In Nederland gaat het al te goed met de bever

Sinds 2000 zijn er opnieuw bevers aanwezig in Vlaanderen. In het Viersels Gebroekt in de provincie Antwerpen zorgt een beverdam zelfs voor grote wateroverlast, tot wanhoop van de lokale boeren. Bij onze noorderburen leven er zo'n 600 dieren zodat hun gangen en holen de stabiliteit van dijken kunnen bedreigen. De Nederlandse Zoogdiervereniging vraagt om tijdig maatregelen te nemen.

De bever is in 1988 opnieuw uitgezet in de Nederlandse natuur. En met succes, want ondertussen leven er zo'n 600 dieren op verschillende plekken in het land. Als natuurbeheerders niet ingrijpen, zijn het er in 2035 zeker 7.000. Voor natuurgebieden is de bever meestal een verrijking. Door het bouwen van dammen en omknagen van bomen heeft het dier een grote invloed op de waterhuishouding en de omgeving. Dit zorgt voor een grotere soortenrijkdom.

"Dezelfde eigenschappen komen minder van pas buiten natuurgebieden omdat zij daar voor overlast kunnen zorgen", waarschuwt de Zoogdiervereniging. Voorbeelden zijn het aanvreten van (fruit-)bomen en landbouwgewassen, het graven in dijken en het veroorzaken van wateroverlast op landbouwpercelen en wegen. "De financiële schade die bevers aanrichten op landbouwpercelen blijft waarschijnlijk beperkt in vergelijking met de schade die bijvoorbeeld ganzen en muskusratten toebrengen", beweert de Zoogdiervereniging, "maar het bouwen van dammen en het ondermijnen van dijken kan tot substantiële kosten leiden."

De bever is erg populair in natuurminnend Nederland. Maar om dat zo te houden, moeten er tijdig maatregelen komen tegen de schade die de dieren veroorzaken. "Niet voor niets is de bever in de 19de eeuw in Nederland uitgeroeid", aldus de vereniging. Op een aantal plekken langs dijken lopen proeven met maatregelen om ratten tegen te houden. Die zouden mogelijk ook tegen bevers kunnen werken. Een brochure bespreekt oplossingen als het aanbrengen van rasters langs de oever of het beschermen van bomen met gaas of met detergent op de stam. In de Verenigde Staten en Canada is er veel ervaring met zogenoemde 'beaver deceivers'. Dit zijn buizen die men in de beverdam steekt om het waterpeil te verlagen.

Specifiek voor de schade aan landbouwgewassen adviseert de Zoogdiervereniging een "aangepast oeverbeheer". Dat kan bestaan uit het laten verruigen van een strook van minstens 10 tot 20 meter langs de oever zodat daar bomen en struiken ontstaan. In een gebied met veel schadegevoelige gewassen kan het interessant zijn om de bevers juist te lokken naar een strook suikerbieten tegen de oever zodat zij de rest van het perceel met rust laten.

Meer info: Brochure 'Samenleven met bevers'