Europese olijven- en wijnproductie in gevaar door uitdrogende bodem

Velden en boomgaarden in mediterrane landen riskeren in woestijnen te veranderen, klinkt het in de studie. Het organisch materiaal in de bodem daalt, terwijl het zoutgehalte stijgt, aldus de bevindingen van het Navarino Environmental Observatory in Griekenland en het KTH Royal Institute of Technology in Zweden. Ze analyseerden hiervoor landbouwonderzoek en gegevens van tientallen Europese landen die aan de Middellandse Zee liggen.

Uit hun bevindingen blijkt dat het Middellandse Zeegebied over het algemeen de hoogste bodemerosiepercentages in Europa heeft, de laagste niveaus van organisch materiaal en ernstige verziltingsproblemen.

Sommige bodems naderen het punt waarop ze niet meer kunnen worden bewerkt. Een dalend niveau van organisch materiaal in combinatie met vervuiling, verharding en erosie hebben tot gevolg dat wormen, mieren en andere organismen die voor biodiversiteit zorgen en de bodem verrijken, in gevaar komen.

“Het probleem is misschien nog groter dan we ons realiseren. En dat is verontrustend”, vertelt Zahra Kalantari, hoofddocent aan KTH. Veel van de fysische, chemische en biologische aantastingsprocessen zijn goed gedocumenteerd, maar andere, zoals het verlies aan biodiversiteit in de bodem, zijn dat niet. Daarom bevelen de onderzoekers aan om bodembeoordelingen te bundelen binnen een geharmoniseerd monitoringsysteem.

“Er is een gecoördineerd netwerk nodig om de biodiversiteit van de bodem te onderzoeken en de ruimtelijke en tijdsgebonden tendensen ervan te beoordelen als middel om toekomstig bodemverval in het Middellandse Zeegebied te voorkomen", zegt ze.

Raadpleeg de volledige studie (Engels).