DNA onthult bakermat van aardappel

Al duizenden jaren kweekt de mens aardappelen. Maar over de oorsprong van de plant bestonden verschillende theorieën. David Spooner van de universiteit van Wisconsin en zijn collega's van het Scottish Crop Research Institute vegen die nu van tafel. Op basis van DNA-analyses ontdekte Spooner dat de gecultiveerde aardappelen allemaal afstammen van één wilde variëteit in Zuid-Peru. Het nieuws staat deze week in het wetenschappelijk vakblad Proceedings of te National Academy of Sciences.

De oudste archeologische vondsten suggereren dat de aardappelplant al meer dan 7.000 jaar geleden uit wilde voorouders werd veredeld door Zuid-Amerikaanse boeren. Volgens de meest gangbare hypothesen gebeurde die domesticatie van de aardappel meerdere keren, en op verschillende plaatsen, onafhankelijk van elkaar. Stambomen die werden opgesteld op basis van gelijkenissen van aardappelvariëteiten met verwante wilde planten, wezen op ruwweg twee ontstaansgebieden: een noordelijk, in Peru en een zuidelijk, in Bolivië en Argentinië.

Spooner en zijn collega's spreken die theorie nu tegen. In het Zuid-Amerikaanse Andesgebergte trok Spooner rond om er aardappelsoorten te verzamelen. Niet minder dan 98 gecultiveerde aardappelvariëteiten en 261 wilde verwanten werden aan een grondige genetische analyse onderworpen. Niet het hele erfgoed werd onderzocht, maar een reeks van 438 fragmentjes uit het genoom van de planten. Door uit te zoeken hoezeer de variëteiten genetisch van elkaar verschillen, werd een nieuwe stamboom gereconstrueerd. Daarin blijken de gecultiveerde aardappelen allemaal af te stammen van één nieuwe gemeenschappelijke voorouder in Zuid-Peru.

Meer informatie: Finding rewrites the evolutionary history of the origin of potatoes