"Dierenwelzijn werd een volwaardig politiek thema"

In Knack maakt Vlaams parlementslid Hermes Sanctorum de balans op van de eerste vijf jaar waarin Vlaanderen zelf bevoegd was voor dierenwelzijn. “Van de regionalisering kreeg ik het allesbehalve warm, alsof Vlaamse dieren andere noden zouden hebben dan die over de taalgrens. Het weghalen van dieren uit het moeizame federale niveau bleek echter een verademing. Er ontstond onvoorzien een ‘race to the top’, waarbij elk gewest wilde excelleren en het net iets beter wilde doen dan de andere. De samenleving dwingt die politieke vooruitgang ook meer en meer af.” Hij concludeert dat dieren politiek belangrijker zijn geworden dan vijf jaar geleden en dat er behalve in woorden ook in daden belangrijke stappen vooruit gezet zijn, “maar de weg is nog lang”.

Over drie maanden vinden verkiezingen plaats. Dierenwelzijn zal vermoedelijk geen hoofdthema zijn in de campagne, maar de plek die dieren innemen in partijprogramma’s is wel prominenter dan ooit. “Dierenwelzijn is een volwaardig politiek thema geworden”, ervaart onafhankelijk parlementslid Hermes Sanctorum, die in 2016 opstapte uit zijn partij omdat Groen het verbod op onverdoofd slachten niet voluit steunde. Sanctorum opende de politieke discussie over onverdoofd slachten door in eigen naam een wetsvoorstel voor een verbod in te dienen. “Dat was een kluwen van formaat omdat het electoraal én juridisch delicaat was. In 2017 namen alle Vlaamse volksvertegenwoordigers gezamenlijk toch de horde en stemden ze voor de verdovingsplicht tijdens de slacht”, blikt hij terug.

Nog niet zo lang geleden werd met dierenwelzijn als politiek thema gelachen. Sanctorum: “Op 25 januari 2012 werd de Vlaamse minister-president ondervraagd door een parlementslid over de inteelt bij honden, waardoor pijnlijke erfelijke aandoeningen optreden bij deze dieren. De eerste woorden waren nog niet uitgesproken of een aantal parlementsleden begonnen te blaffen in de zaal. Vandaag heeft dierenwelzijn een volwaardig politiek debat in het parlement, een parlementaire commissie met wekelijks een eigen agenda en een bevoegde minister die los van landbouw beslissingen kan nemen. Met dieren wordt niet meer gelachen in de politiek, althans niet voor de camera's.”

Lees de opinie van Hermes Sanctorum op Knack.be.