Commissie wil EU-regels oorsprongsetikettering behouden

De Europese Commissie stelt voor om het huidige beleid inzake oorsprongsetikettering verder te zetten. “Op deze manier blijven de verkoopprijzen gehandhaafd op het huidige niveau en kunnen consumenten toch kiezen voor producten met een specifieke oorsprong. Bovendien wordt niet geraakt aan het concurrentievermogen van voedingsbedrijven en wordt geen schade toegebracht aan de interne markt of aan de internationale handel”, staat te lezen in een rapport van de Commissie.
27 mei 2015  – Laatste update 14 september 2020 14:30
Lees meer over:

De Europese Commissie stelt voor om het huidige beleid inzake oorsprongsetikettering verder te zetten. “Op deze manier blijven de verkoopprijzen gehandhaafd op het huidige niveau en kunnen consumenten toch kiezen voor producten met een specifieke oorsprong. Bovendien wordt niet geraakt aan het concurrentievermogen van voedingsbedrijven en wordt geen schade toegebracht aan de interne markt of aan de internationale handel”, staat te lezen in een rapport van de Commissie.

Op dit moment geldt een verplichte oorsprongsetikettering voor honing, groenten en fruit, vis, rundvleesproducten, olijfolie, wijn, eieren en ingevoerd pluimvee. Ook zijn voorschriften vastgelegd voor vers, gekoeld of bevroren vlees van varkens, schapen, geiten en pluimvee. Naast deze verplichte etikettering staat het voedingsbedrijven vrij om op eigen initiatief het land of de regio van oorsprong aan te brengen op het etiket. Dit beleid wil de Europese Commissie graag handhaven.

In het rapport worden vier scenario’s geschetst. Een eerste scenario houdt het bij vrijwillige oorsprongsetikettering, zoals die vandaag geldt. Het tweede scenario gaat uit van verplichte etikettering in de vorm van “EU/niet-EU” of “EU/derde land”. Daarnaast wordt er gefocust op een scenario waarbij er verplichte oorsprongsetikettering is, maar deze keer met vermelding van de lidstaat of het derde land en het laatste scenario gaat opnieuw uit van verplichte etikettering, maar met vermelding van andere geografische eenheden, zoals de regio.

Vervolgens worden de kosten en baten van de eerste drie scenario’s vergeleken. “De oorsprong van ingrediënten varieert vaak. Hiermee kunnen voedingsbedrijven de kwaliteit van het eindproduct handhaven en de inkoopprijzen laag houden”, klinkt het. Volgens het rapport is de invoering van de verplichte oorsprongsetikettering op EU-niveau, en al helemaal op lidstaatniveau, in veel voedingssectoren zeer complex, met aanzienlijke stijgingen van de productiekosten tot gevolg. “Deze kosten zullen uiteindelijk doorgerekend worden aan de consument”, stelt het rapport.

Wel zorgt verplichte oorsprongsetikettering op EU-niveau (EU/niet-EU of EU/derde land), in vergelijking met verplichte etikettering op landniveau, tot een beperktere toename van de productiekosten en minder lasten voor voedingsbedrijven en voor de bevoegde autoriteiten van de lidstaten. Maar de consument zou dan weer minder tevreden zijn. “Bovendien kan oorsprongsetikettering op landniveau ook belangrijke gevolgen hebben op de interne markt en tot een toename leiden van de consumptie van lokale levensmiddelen”, luidt het.

De Commissie is van mening dat zowel verplichte oorsprongsetikettering op EU-niveau als verplichte etikettering op landniveau invloed kan hebben op de internationale handel en zelfs in strijd kan zijn met bestaande handelsovereenkomsten met derde landen. “Ze kunnen het concurrentievermogen van Europese voedingsbedrijven op de internationale markt aantasten. Bovendien maken voedingsbedrijven uit derde landen zich zorgen over een dalende export naar de EU omdat consumenten producten uit Europa verkiezen. Ook zou dit extra lasten met zich meebrengen voor de bevoegde autoriteiten van lidstaten die nieuwe controletaken opgelegd krijgen.”

Om de stijging van verkoopprijzen en problemen op vlak van handel te vermijden, stelt de Europese Commissie voor om het huidige beleid op vlak van oorsprongsetikettering te handhaven. Daarmee kiest de Commissie dus niet voor de verplichte vermelding van het land van oorsprong of de plaats van herkomst van verwerkte levensmiddelen, producten met maar één ingrediënt en ingrediënten die meer dan 50 procent van een levensmiddel uitmaken. Dit rapport wordt voorgelegd aan het Europees Parlement en de Raad van ministers.

Meer informatie: Verslag van de Europese Commissie betreffende de verplichte oorsprongsetikettering

Bron: Agriholland/eigen verslaggeving

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek