Bijdrage VLM om beheervergoeding boer intact te houden

Landbouwers lopen soms vergoedingen voor beheerovereenkomsten mis door het verkeerd invullen van hun aanvraag of door het onvolledig of niet correct opvolgen van de maatregelen van de beheerovereenkomst. In een eerste bijdrage staat de Vlaamse Landmaatschappij stil bij de aandachtspunten voor administratieve controles zodat de landbouwer fouten kan vermijden en de vergoeding ontvangt waar hij recht op heeft.

De controles door de Vlaamse overheid verzekeren niet alleen dat de natuur- en milieudoelstellingen van de beheerovereenkomst worden gehaald, maar ook dat de landbouwer de vergoeding krijgt waar hij werkelijk recht op heeft. Elk jaar worden de gegevens van de verzamelaanvraag gebruikt om de beheerovereenkomsten te controleren op een aantal basisgegevens zoals hoofdteelt, gebruik van de percelen, oppervlakte van de percelen, ligging, enz.

Het Agentschap voor Landbouw en Visserij voert die controles uit onmiddellijk na het verwerken van de papieren verzamelaanvragen. De eventuele onregelmatigheden worden gebundeld in een rapport dat opgestuurd wordt naar de landbouwer. De landbouwer kan op basis van dit rapport nog rechtzettingen doen van zijn verzamelaanvraag tot eind mei. Voor de landbouwers die hun verzamelaanvraag elektronisch indienen via het e-loket, worden de onregelmatigheden meteen online opgelijst en wordt geen papieren rapport meer verstuurd.

In 2010 werden vaak dezelfde onregelmatigheden bij beheerovereenkomsten gesignaleerd als in 2009. Het gaat onder meer om het grafisch wijzigen of schrappen van voorgedrukte percelen met een vaste beheerovereenkomst. Als de landbouwer zelf grafische wijzigingen aanbrengt aan die voorgedrukte percelen, bestaat het risico dat de beheerovereenkomst niet meer correct is geregistreerd. Belangrijk is ook dat alle vaste beheerovereenkomsten als apart perceel geregistreerd moeten worden. Een klassieke fout tegen die regel is het registreren van meerdere perceelsranden als één perceel.

Herhaaldelijk worden variabele beheerovereenkomsten gemeld op percelen die hiervoor niet in aanmerking komen. Variabele beheerovereenkomsten mogen jaarlijks op andere percelen van het bedrijf worden toegepast, zolang de minimale contractoppervlakte gerespecteerd wordt. Niet alle percelen op het bedrijf komen echter in aanmerking. Zo kunnen beheerovereenkomsten niet-kerende bodembewerking of directe inzaai enkel worden toegepast op percelen die erosiegevoelig zijn. Bovendien komen niet alle teelten in aanmerking voor deze overeenkomst, zo is geen vergoeding mogelijk voor niet-kerende grondbewerking wanneer aardappelen de hoofdteelt uitmaken.

Andere redenen waarom percelen niet in aanmerking komen voor het toepassen van een variabele beheerovereenkomst zijn: het perceel ligt buiten kwetsbaar gebied water voor de beheerovereenkomst water, het perceel ligt in natuur- of bosreservaat of uitbreidingszone van natuurreservaten, het perceel is pas in gebruik na 1 januari, er is een ongeldige combinatie met een andere agromilieumaatregel op het gemelde perceel. Landbouwers die in 2010 op zulke percelen een variabele beheerovereenkomst wilden toepassen, werden via het incoherentierapport of via het e-loket op de hoogte gebracht dat de aanvraag niet geldig was.

Landbouwers met een variabele beheerovereenkomst moeten jaarlijks minstens hun minimale contractuele oppervlakte aan percelen melden op de verzamelaanvraag. Indien de totale gemelde oppervlakte lager is, wordt dat gesignaleerd in het incoherentierapport. De landbouwer kan dan nog bijkomende percelen melden tot en met 31 mei om alsnog te voldoen aan de minimale oppervlakte. Percelen die aangemeld worden maar afvallen omdat ze niet in aanmerking komen, worden niet meegeteld in de minimale oppervlakte.

Percelen waarop een beheerovereenkomst wordt toegepast, moeten van 1 januari tot en met 31 december in gebruik zijn door de beheerder zoals die gekend is bij de Vlaamse Landmaatschappij. Dat wordt voor alle beheerovereenkomsten jaarlijks gecontroleerd op basis van de gegevens in de verzamelaanvraag. In 2010 werden 74 percelen afgekeurd om die reden. In veel gevallen kon dit rechtgezet worden of betrof het een vergissing. Voor de percelen waar er effectief een probleem was, leidde dit tot een sanctie op de vergoeding.