Bezorgde landbouwers schrijven brieven naar Demir

Op sociale media uitten heel wat – vooral jonge – landbouwers hun bezorgdheden over de tijdelijke stikstofregeling die Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir onlangs bekrachtigde. Maar ook het beeld van de landbouw, de landbouwer en ‘het ideale landbouwbedrijf’ dat de minister naar voor schuift, stuiten op onbegrip.

Zorgen over beeld Vlaamse landbouwer

“De landbouwer die vandaag in de media verschijnt is iemand die het milieu beschadigt, iemand die  niets met de natuur inzit en die niet meer beschouwd wordt voor wat hij echt staat en dat is voedselproductie”, schrijft landbouwer Kobe Ruell in een Facebookpost die al 373 keer werd gedeeld. “Zo zie ik mezelf totaal niet, op het bedrijf proberen we zo circulair mogelijk te werken met respect voor de natuur (eigen voeders produceren, koolstof van de bodem op peil houden...). “Ik hoop dat u en de Vlaamse regering toch nog enig respect gaan tonen de komende maanden om jonge landbouwers nog  toekomstperspectief te bieden.”

Zorgen over toekomst en toekomstige investeringen

Zussen Sofie en Anne Haesen maken zich zorgen over de toekomst van het varkensbedrijf van hun ouders. “Ons plan was om een nieuwe vleesvarkensstal te bouwen, zodat alle biggen die op het bedrijf geboren worden hier kunnen afgemest worden”, schrijft Sofie in Facebookpost gericht aan minister Demir. Ook haar bericht werd al honderden keren gedeeld. “Daarnaast wouden we een nieuwe groepshuisvesting bouwen voor onze drachtige zeugen. Dit alles met het oog voor dierenwelzijn, omgeving en milieu. Zodanig dat mijn zus en schoonbroer er een inkomen kunnen uithalen om het bedrijf op een rendabele manier over te nemen van mijn ouders. Maar door uw nieuwe regeling zal het helaas met dromen blijven...”

Jonge landbouwster Celine Brutsaert, ook provinciaal voorzitter van Groene Kring West-Vlaanderen, kreeg ondertussen antwoord op haar brief.

“Beste Zuhal Demir,

Na enkele slapeloze nachten ben ook ik eens in mijn pen gekropen. Ik ben 25 jaar en ga op dit ogenblik nog voltijds werken. Mijn verloofde baat samen met zijn ouders een gemengd landbouwbedrijf uit met varkens, melkvee en akkerbouw. Normaal is het de bedoeling dat ik begin volgend jaar mee in het bedrijf stap. Maar mevrouw, de moed zakt me stilletjes aan in de schoenen. Ons plan was om een dertig jaar oude zeugenstal te slopen en een nieuwe te bouwen. Dit omdat het écht nodig is.

Maar door uw nieuwe stikstofregeling kunnen we dit plan voorlopig opbergen. U bent zo’n voorstander van familiale bedrijven, maar u begrijpt blijkbaar niet goed dat veel bedrijven zullen verdwijnen door die nieuwe regeling. Ook wij willen meebouwen voor een beter milieu en dierenwelzijn, maar daar moeten we natuurlijk de kans toe krijgen. Hopelijk denkt u nog eens goed aan de jonge landbouwers en gaan uw ogen open. Want jonge landbouwers zijn de toekomst!

Groetjes van een fiere boerin in spe.”

“Beste Celine,

Ik ken veel landbouwers zoals jullie gezin. Jullie zijn bereid om milieuvriendelijk te investeren. Mijn instructie geeft een eerlijke kans. Je gaat mij niet horen zeggen dat er voor familiale bedrijven die milieubewust werken geen ruimte is. Maar ik ga ook niemand iets voorliegen: die ruimte moeten we opnieuw creëren.”

“Vlaanderen heeft de voorbije jaren te veel vergunningen voor megastallen afgeleverd zonder voldoende rekening te houden met de impact van de extra uitstoot. En die is zeer groot. De intensieve veeteelt en mestverwerking is verantwoordelijk voor 78 procent van de binnenlandse stikstofneerslag. We produceren 1,5 keer meer runderen en pluimvee dan we zelf eten. Voor varkens is dat zelfs 2,5 keer. Intensieve veeteelt is geen industrie als een andere met een stevige export. Het is een vervuilende industrie en moet daarom beperkt worden op ons klein lapje grond. Als we nu niet ingrijpen, plegen we een aanslag op onze natuur, gezondheid, economie én landbouw. Rechtbanken kunnen duizenden projecten lamleggen als we geen grondige stikstofaanpak kunnen voorleggen. Dat is gebeurd in Nederland en als we niet snel en daadkrachtig ingrijpen, zal dat ook hier het geval zijn.”

Bram Van Hecke, voorzitter van Groene Kring, leest en hoort de laatste weken veel bezorgde jonge landbouwers. “Bij iedereen klinkt hetzelfde geluid: ‘Moet ik nog beginnen met boeren? Ben ik hier nog gewenst in Vlaanderen? Wij lijken als boeren al het onheil in de wereld te veroorzaken.’”, schreef hij gisteren op Facebook. “Het is intriest dat jonge boeren, de toekomst van de landbouw, landschap en voedsel in Vlaanderen, zich dergelijke vragen stellen. Het doet mij ook wakker liggen. De zorgen van de jonge boeren zijn namelijk meer dan terecht en als ik kijk naar politiek (en sociale media), zie ik enkel polarisering en weinig genuanceerde stemmen die landbouw als een partner zien om mee aan de toekomst te werken.”

“We weten allemaal dat er uitdagingen op de landbouwsector afkomen”, gaat Van Hecke verder. “We weten allemaal dat landbouw er over 20 jaar anders zal uitzien dan vandaag, net zoals ze er vandaag anders uitziet dan 20 jaar terug. De jonge boeren waarmee ik praat, die staan klaar om de handschoen op te nemen. Als de tactiek blijft om boer alleen maar te bashen, dan zullen we niet tot oplossingen komen, integendeel. De landbouw en de leefomgeving zijn gebaat bij oplossingen die werken voor beiden, niet bij politieke spelletjes, polariserende uitspraken en aanvallen zonder achtergrond.”