"Alleen zou ik het als jonge boer niet rooien"

Veel landbouwers moeten dezer dagen harde noten kraken. Dat geldt ook voor Olivier Smets en Marie-Harry Willems die in Boer zkt Vrouw verliefd werden op elkaar.

"Alleen zou ik het als jonge boer niet rooien", zegt Olivier in Het Nieuwsblad. "Ik heb het geluk dat mijn ouders ook een landbouwbedrijf hebben. Zij springen financieel bij". Sinds het voorjaar zijn de melkprijzen fors gedaald. "Soms moet ik een koe of een kalf verkopen, ook die prijzen zijn in elkaar gezakt", aldus de jonge boer. "De investeringen zijn zwaar, de terugbetaling van de leningen kun je alleen niet bolwerken". Toch gaat hij ervan uit dat het tij opnieuw keert. Op termijn is het de bedoeling dat de bedrijven van zijn ouders, dat van zijn broer en het zijne samengevoegd worden. "Dan hebben we meer slagkracht. Er zullen dan ook extra investeringen nodig zijn, maar dat zijn zorgen voor later".

Eén ding staat vast: Olivier Smets kan de boerenstiel niet meer missen, ook al heeft hij in zijn jeugd altijd volgehouden dat hij nooit boer zou worden. "Zeker als ik een tijdje weg was van huis, merkte ik hoe landbouw me bleef fascineren. Het leuke is dat je heel vaak buiten in de natuur aan het werk bent. Ik ben ook gehecht aan het vee. Het klinkt misschien vreemd, maar van koeien kun je genegenheid krijgen. Je moet er natuurlijk altijd staan, zeven dagen op zeven. Maar ik ervaar dat niet als negatief, het hoort bij de job".

Op de boerderij die Marie-Harry samen met haar moeder runt in Asse, is ze ook heel graag met de dieren bezig. "Elke dag is anders. De verzorging van het vee is belangrijk, zo krijg je mooie beesten en dat geeft voldoening. Een pijnpunt is dat ook in de vleessector de prijzen erg laag zijn. "Er wordt steeds meer vlees uit het buitenland ingevoerd. Voor sommige mensen wordt vlees ook vrij duur, ze schakelen vlugger over naar goedkopere soorten zoals gehakt. Een goede biefstuk kopen is niet meer vanzelfsprekend, en dat voelen we".

Wat de toekomst voor het verliefde koppel brengt, is nog niet duidelijk. "De afstand tussen onze bedrijven is vrij groot, maar het lukt ons om elkaar geregeld te zien. Misschien runnen we ooit hetzelfde bedrijf, als het goed blijft gaan tussen ons, is dat zeker een optie", besluit Marie-Harry.