Veehouders leren werken met 'cijferspuwende' melkrobot

Melkrobots kunnen gegevens over de uier- en algemene gezondheid van een koe verzamelen en zelfs ingezet worden voor tochtdetectie. Een melkveehouder die wijs raakt uit alle cijfertjes heeft aan zijn robot dus een hulpmiddel om naast de arbeidsefficiëntie ook de diergezondheid en de melkkwaliteit te verbeteren. Met een evenement rond robotmelken leren KU Leuven, ILVO en de Hooibeekhoeve hoe dat in zijn werk gaat.

Cijfers uit het jaarverslag van FEDAGRIM tonen aan dat de melkrobot de laatste drie jaar 40 procent van het marktaandeel van nieuwe melkinstallaties uitmaakte. Naarmate het aantal gebruikers toeneemt, wordt het voor de Vlaamse melkveehouderij steeds belangrijker dat boeren hun robot ‘onder de knie hebben’. “Met een evenement rond robotmelken op de Hooibeekhoeve in Geel willen we melkveehouders voorbereiden op de aanschaf van een robot en bestaande gebruikers beter leren werken met de gegevens die de robot verzamelt”, vertelt Emily De Busser, die vanwege KU Leuven en ILVO verantwoordelijk is voor het kenniscentrum Sensoren in de melkveehouderij.

Bovenstaande onderzoeksinstellingen werken in een IWT-project samen om de vruchtbaarheid bij melkvee op te volgen (en te verbeteren) aan de hand van online meetbare parameters. Ze streven met het project ook naar een beter gebruik van commercieel beschikbare sensoren en de ontwikkeling van nieuwe innovatieve sensoren voor de melkveehouderij. Het boer-bezoekt-boer evenement rond robotmelken vloeit daaruit voort. Een handvol commerciële partners staan mee in voor de organisatie op maandag 26 augustus.

Een melkrobot is vooral aantrekkelijk door de mogelijkheid om “onafhankelijk” te kunnen melken. De tijd die vrijkomt, kan dan dienen om de koeien nauwlettend op te volgen en snel in te grijpen waar nodig. Het omschakelen naar robotmelken, vraagt echter tal van aanpassingen. “Een bedrijf moet goed voorbereid aan de omschakeling beginnen”, vertelt De Busser. “Dat houdt bijvoorbeeld in dat de boer koeien uit zijn veestapel kan weren die wat betreft uier- en speenconformatie minder geschikt zijn voor robotmelken. Ook moet hij zijn koeien laten wennen aan de nieuwe handelingen.”

Sensortechnologie is onontbeerlijk in het verhaal van automatisch melken. “Afhankelijk van het type robot kan de veehouder de uiergezondheid en de algemene gezondheid van de koe ‘uitlezen’. Ook tochtdetectie behoort tot de mogelijkheden, en daar hoeft het zelfs niet bij te stoppen.” Lijstjes uitprinten is één, ze juist interpreteren is nog iets anders. “De ondersteunende computerprogramma’s maken reeds gebruik van intelligente algoritmen die de bedrijfsleider waarschuwen wanneer bepaalde waarden op problemen kunnen wijzen. Zo bestaan er alarmsystemen op melkrobots om mastitis te detecteren. Het is echter nog altijd de boer die dat zelf moet verifiëren bij de koe of in de melk”, aldus De Busser.

Firma’s die melkrobots op de markt brengen, bieden zelf ondersteuning aan. Zij werken ook voortdurend aan verbeteringen zodat het computerprogramma de melkveehouder nog meer bruikbare info verschaft. De fabrikanten krijgen op het evenement de kans om hun automatisch melksysteem voor te stellen. Een melkrobot kan bijdragen aan een hogere arbeidsefficiëntie en een betere levenskwaliteit. De vraag is echter wat de financiële kant van het plaatje is, en hoeveel waarde de landbouwer aan een verhoogde flexibiliteit hecht. Dat is één van de onderwerpen van het academisch gedeelte. Tijdens een bedrijfsbezoek wordt dieper ingegaan op de praktische aspecten van de omschakeling naar automatisch melken en op het dagdagelijkse management.

Meer info & inschrijven via www.koesensor.be.