Weyts wil volgende legislatuur verbod op verrijkte kooi

Als het van huidig Vlaams minister voor Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) afhangt, dan komt er de komende legislatuur een verbod op het houden van legkippen in verrijkte kooien. Dat zei Weyts tegen dierenrechtenorganisatie Animal Rights dat hem de resultaten van een petitie tegen deze vorm van huisvesting kwam overhandigen. De petitie werd ondertekend door ruim 30.000 mensen. Het is niet de eerste keer dat de dierenwelzijnsminister dit dossier op de tafel legt.

Animal Rights wist de afgelopen jaren al een aantal keer de pers te halen met undercoverreportages in slachthuizen en op landbouwbedrijven. Toen de organisatie beelden vrijgaf die opgenomen waren op een leghennenbedrijf met verrijkte kooien, noemde Animal Rights “de industriële aard waarop honderdduizenden levende, voelende wezens achter tralies worden gehouden” heel schokkend. Daarop lanceerde het een petitie om deze vorm van huisvesting van legkippen te verbieden.

Vorige week overhandigde een delegatie van de dierenrechtenorganisatie 30.650 handtekeningen aan dierenwelzijnsminister Weyts. “Hiermee laten wij zien dat het niet meer van deze tijd is om hennen op te sluiten in kooien”, zegt campagnecoördinator Els Van Campenhout. De ministers ontving de actievoerders en zei tijdens het onderhoud opnieuw dat hij werk wil maken van een verbod op verrijkte kooien. “We willen dat dit na de verkiezingen besproken wordt bij de Vlaamse regeringsonderhandelingen”, zo zei Michaël Devoldere, woordvoerder van Weyts.

Hij wees erop dat Wallonië al zo’n verbod heeft. “Dat dit in Vlaanderen nog niet is gebeurd, komt omdat de economische impact hier groter is. Maar we zijn ervan overtuigd dat, als er alternatieven voorzien worden, de sector ook zonder die kooien kan overleven”, aldus nog de woordvoerder. Daarmee herhaalt Weyts een voornemen dat hij al eerder uitte. Ook in november vorig jaar liet hij weten dat hij voorstander is van een verbod op verrijkte kooien.

Vlaams parlementslid Francesco Vanderjeugd (Open Vld) reageert boos op de nieuwe uitlatingen van de minister over dit thema. “Toen de batterijkooien in 2012 werden verboden, hebben heel wat pluimveehouders geïnvesteerd in deze verrijkte kooien. Momenteel hebben ze nog voor 25,7 miljoen euro aan leningen lopen voor deze investeringen. Je kan moeilijk zeven jaar na datum komen zeggen dat die investeringen voor niets zijn geweest en dat er nieuwe investeringen nodig zijn van een miljoen euro en meer. Zeker omdat de keuze voor het type huisvesting op vlak van dierenwelzijn niet te vatten valt in zwart-wit-verhalen”, stelt hij. Daarom roept hij Weyts op om in dialoog te gaan met de landbouwsector en om op het terrein te gaan. “Als je dat niet doet, dan ben je wat mij betreft de titel van minister onwaardig”, klinkt het scherp.

Dat gebrek aan dialoog is al langer een doorn in het oog van de landbouworganisaties. Toen Weyts bij eerdere undercoverbeelden van Animal Rights reageerde dat er geen inbreuken op de dierenwelzijnswetgeving konden worden vastgesteld, maar “dat dit nu eenmaal de realiteit van de geïndustrialiseerde landbouw was”, nodigden de landbouworganisaties de minister uit om een legkippenbedrijf te bezoeken. Zij vonden het niet kunnen dat Weyts als minister een hele beroepsgroep een mes in de rug stak zonder met kennis van zaken te spreken. Op de uitnodiging van ABS en Boerenbond ging de dierenwelzijnsminister evenwel nooit in.

Dirk Lips, voorzitter van de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn die advies geeft aan de beleidsmakers over het thema, zei eerder dat de meeste landbouwers niet bang zijn voor meer dierenwelzijn. “Wel zijn ze bang voor een hogere kostprijs waar geen faire return tegenover staat.” Wat dat betreft hebben ze volgens hem van de Raad voor Dierenwelzijn niets te vrezen. “De grote meerderheid van de raad is geen vragende partij voor maatregelen die de kostprijs in België doen stijgen waardoor de veehouderij zou failliet gaan. Dit zou enkel betekenen dat de productie zich verplaatst naar andere lidstaten met lagere welzijnsnormen. Zoiets levert niets op voor het welzijn van dieren, het zou enkel voor veel menselijk leed op landbouwbedrijven zorgen.”