Waalse en Vlaamse varkensfokkers openen spermaruil: “Extra bloedlijnen voor Belgische kudde”
nieuwsDe Vlaamse Piétrain Fokkerij (VPF) en vzw Elevéo, varkensfokkerijen aan weerskanten van de taalgrens, slaan de handen in elkaar. Een opmerkelijke samenwerking. Sinds de regionalisering in 2003 zijn de stamboeken van Waalse en Vlaamse varkensfokkers strikt gescheiden, en kwam genetische uitwisseling slechts heel zelden voor. Aldus Luc Martens, directeur bij VPF.
De samenwerking tussen Waalse en Vlaamse fokkerijen biedt nieuwe perspectieven. Elevéo en VPF hebben hun samenwerking geïntensiveerd, met als eerste stap de levering van inseminatiedoses aan Waalse fokkers.
Inteelt voorkomen
De samenwerking is met name voor Waalse fokkers een reddingsboei. “Gezien het laatste Waalse KI-station (kunstmatig inseminatiestation) is gesloten”, zegt Martens. “Zij zijn nu meer gericht op Vlaamse KI stations. En Waalse fokkers, welke voldoen aan de nodige gezondheidsstatus vinden afzet voor hun beren in Vlaamse KI-stations.”
Varkensfokkerij is de laatste decennia een kleine stiel geworden. “Vroeger waren er heel veel fokkers, maar door de jaren heen zijn er velen verdwenen”, zegt Martens. “Voor het jaar 2000 had iedere varkenshouder nog eigen beren. Er waren veilingen en prijskampen waar de beren werden verhandeld. Maar sinds de opkomst van KI-stations hebben we veel minder beren nodig. Er worden in de varkenshouderij dus veel minder beren gebruikt dan vroeger, en dat maakt deze samenwerking extra van belang om inteelt te voorkomen. Daarom voegen we de Waalse en Vlaamse stamboeken opnieuw samen.”
Wereldberoemd ras
De samenwerking kan cruciaal zijn voor de verdere kwaliteit van het Piétrainvarken. “Het Piétrainvarken is voor varkensvlees wat de Blanc-Bleu-Belge is voor rundvee”, meldt VPF. “Zijn vlezige kwaliteiten hebben het ras wereldberoemd gemaakt, vooral in de buurlanden waar nu Piétrain-genetica wordt geproduceerd uit de beste lijnen van de fokkers.”
Het ras Piétrain ontstond aan het begin van de twintigste eeuw (rond 1920) in de provincie Waals-Brabant. De eerste rasvereniging werd opgericht in 1950, na de uitbreiding van het ras in België om te voldoen aan de vraag van de kruisingsmarkt. In 2003 leidde de regionalisering van de landbouw tot de differentiatie van de Vlaamse en Waalse selectieschema's, die een gelijkaardig type dier fokten en nog steeds fokken. Beide kanten van de taalgrens kregen zo een eigen fokkersvereniging, elk met een eigen, raszuiver selectieprogramma.
“De Waalse fokkers verkochten continu verder hun bloedlijnen aan VPF-fokkers, omdat ze onderling niet overeen kwamen en niets van hun vrijheid wilden inboeten”, zegt Martens. “Zoals onze fokkers wel onderling afspraken bij de oprichting van VPF in 2015.”
In de praktijk zullen fokkers in de twee regio's dieren en sperma opnieuw kunnen uitwisselen. Het doel is om de rijkdom van de Belgische kudde te verbeteren en het fokken van dit buitengewone ras, dat wordt beheerd door de fokkers zelf en niet door particuliere bedrijven, te bestendigen.

Bron: Eigen berichtgeving