Twee miljard mensen profiteren niet van globalisering

"De globalisering is vaak een machtig instrument geweest in het bedwingen van de armoede, maar te veel landen en mensen zijn buitenspel gehouden", zei chef-econoom Nicholas Stern van de organisatie. Volgens het rapport heeft de toenemende handel en integratie in de wereldeconomie de levensstandaard in 24 ontwikkelingslanden verhoogd.

In de jaren '90 ging het per capita-inkomen er met gemiddeld vijf procent per jaar op vooruit, aldus de Wereldbank in het rapport 'Globalisering, Groei en Armoede'. In de "nieuwe globalisatielanden" - waartoe 's werelds bevolkingrijkste landen China en India worden gerekend - zijn de levensverwachting en het onderwijsniveau gestegen, aldus het rapport.

De keerzijde van de medaille is dat twee miljard mensen, voornamelijk inwoners van zwart Afrika, het Midden-Oosten en de voormalige Sovjetunie, "het gevaar lopen in de wereldeconomie gemarginaliseerd te worden". In die landen is het bnp gedaald en de armoede toegenomen.

Het rapport tracht de 'anti-globalisten' (waarmee de anders-globalisten of de ijveraars voor een sociaal verantwoorde globalisering worden bedoeld) de wind uit de zeilen te halen: "sommige bekommernissen over de globalisering zijn terecht, maar het omkeren van het globaliseringsproces zou een ontoelaatbaar hoge prijs eisen, waarbij de (economische) perspectieven voor miljoenen armen zouden worden gefnuikt", zei Stern bij de voorstelling van het rapport.

Onder globalisering verstaat de Wereldbank "de grotere integratie van maatschappijen en economieën door goedkoper transport, lagere handelsbarrieres, betere communicatie, toenemende kapitaalstromen en versterkte migratiedruk".

Om de voordelen van de globalisering beter en eerlijker te verdelen, stelt de Wereldbank een zevenpuntenplan voor. Dat plan bevat ondermeer de suggestie dat de geïndustrialiseerde landen hun markten meer open stellen voor exportproducten uit arme landen.

Momenteel spendeert de geïndustrialiseerde wereld jaarlijks 350 miljard dollar aan subsidies om zijn landbouwsector af te schermen. Ook de buitenlandse hulp moet toenemen: momenteel bedraagt die gemiddeld 0,22 procent van het bruto binnenlands product - het laagste niveau sedert de jaren veertig en amper een schijntje van de beloofde 0,7 procent.