Steeds meer Vlaamse boeren naar Wallonie

Steeds meer Vlaamse landbouwers maken de sprong over de taalgrens naar Wallonië. Na de traditionele grensgebieden Waals-Brabant en Henegouwen manifesteert de trend zich ook elders. Het gebied tussen Samber en Maas (provincies Henegouwen en Namen) wordt geconfronteerd met een verhoogde koopdruk van gronden door eigenaars uit het noorden van het land. De aankopen vertegenwoordigen er thans 5 procent van de transacties.

Deze Vlaamse boeren komen naar Wallonië omdat de gronden er vaak goedkoper zijn. Soms betalen ze slechts een derde van wat in eigen regio gangbaar is. Bovendien is de wetgeving in Wallonië soms veel soepelder dan in Vlaanderen, wat het werken eenvoudiger maakt.

In de streek rond Chimay zijn drie van de vijf jongste verkopen van boerderijen en landbouwgronden gerealiseerd door Vlaamse landbouwers. De verkochte landerijen hadden een gemiddelde grootte van 30 hectare. De Vlaamse boeren beschikken over een duidelijk grotere koopkracht. Er is nog geen sprake van massale aankopen, maar de verhoging is betekenisvol.

In Couvin gingen in de maand augustus twee terreinen en één huis over in Vlaamse handen. Ook Nederlanders komen zich installeren, maar hun impact is minimaal.

De dorpen Cerfontaine en Froidchapelle worden met hetzelfde fenomeen geconfronteerd. Hier worden toeristen - en dus vastgoedkopers - aangetrokken door het stuwmeer "Eau d'Heure". Een aantal plaatselijke burgemeesters zullen samen het impact van het fenomeen bestuderen. Zij willen tevens weten of het om investeringen als tweede verblijfplaats gaat dan wel om vaste residenties.