Slechts kwart van cacao-industrie engageert zich voor duurzaamheid

Bitterzoet  

Onderzoekers van UCLouvain en Vrije Universiteit Amsterdam onderzochten en analyseerden de export van cacaobonen vanuit acht landen, die samen zorgen voor 80 procent van de wereldexport van cacao. De landen werden onder de loep genomen aan de hand van volgende duurzaamheidsengagementen: transparantie, traceerbaarheid, ontbossing, kinderarbeid en boslandbouw.  

De studie kaart aan dat die engagementen worden aangegaan door multinationals en niet door nationale handelaars. Dat heeft tot gevolg dat slechts 22 procent van de lokale handelaars in staat is om hun cacao of een deel van de cacao te kunnen traceren tot bij de coöperatieven. Opmerkelijk is dat slechts acht procent openlijk de identiteit van hun leverancier openbaar wil maken.   

"Gecoördineerde inspanningen van bedrijven en overheden om initiatieven voor een duurzame toeleveringsketen transparant, controleerbaar en afdwingbaar te maken, zijn nodig als de cacaosector de kloof tussen de duurzaamheidsretoriek en de realiteit wil overbruggen", concluderen de onderzoekers. 

Zorgwekkend 

Door onder meer het gebrek aan traceerbaarheid in West-Afrika waar vooral Ivoorkust en Ghana wereldwijde koplopers zijn in de productie van cacao, is ontbossing een zorgwekkende tendens. De twee landen zijn al 90 procent en 60 procent van hun bosareaal verloren sinds 1950.  

Het gebrek aan transparantie leidt in landen die cacao produceren vaak tot ongereguleerde lonen, onethische bedrijfspraktijken en kinderarbeid. Ondanks de big business en het gegeerd product zijn de cacaoboeren er vaak zeer arm. Het is dan ook nog maar de vraag wie op de lange termijn de vruchten zal plukken in de cacao-industrie.