Michel bepleit tegensprekelijk debat over Europa

Euro-volutaristen hebben echter niets te vrezen van zulk debat. Immers, Europa heeft zich nooit tot doel gesteld een eenheidsgedachte op te dringen." Met deze overweging leidde minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel (PRL) maandagmiddag, op de raad Algemene Zaken van de Unie, het publiek debat over de kloof tussen de burger en Europa in.

Aanleiding voor deze discussie is het Ierse nee tegen het verdrag van Nice en niet toevallig was de Ierse minister van Buitenlandse Zaken Brian Cowen de eerste die het woord nam. Hij legde er de nadruk op dat de voordelen van het lidmaatschap meer uit de verf moeten komen.

"Historische redenen volstaan niet langer meer om de publieke opinie te overtuigen, wel moeten we de mensen overtuigen dat we hun problemen proberen op te lossen." "Bijgevolg, aldus Cowen, moeten we niet alleen over institutionele problemen praten en evenmin moeten we teveel visionaire projecten serveren."

Cowen was niet de enige die zich tegen het institutioneel gehakketak kantte. Ook Spanje, Nederland, Oostenrijk en Finland wezen op het gevaar van een overbelichting van de institutionele vraagstukken. "De burger, aldus Jozias Van Aartsen, verwacht resultaten en prestaties van de Unie en dat is heel wat anders dan een overdaad aan institutioneel gemeier."

Van Aartsen gaf ook aan op welke terreinen de Unie moet scoren. Hij vermeldde de uitbreiding, asiel en migratie, maar ook de landbouw. "De huidige organisatie ervan is totaal verouderd en ondemocratisch." Geen enkele van de vijftien sprekers ontkende dat de burger het momenteel moeilijk met Europa heeft. Wel verschillen de meningen over de oorzaken van de malaise. Volgens Jaime Gama uit Portugal is er geen enkele reden om een slecht geweten te hebben. "We hebben misschien fouten gemaakt, maar we hebben ook schitterende dingen gerealiseerd: de interne markt, de euro en het buitenlands beleid." Volgens Gama heeft men teveel de neiging om de eigen tekortkomingen in evidentie te zetten. "Overigens, zo voegde hij eraan toe, we moeten de verdragen niet permanent herzien."

Diverse sprekers, ondermeer Hubert Védrine (Frankrijk) maar ook Renato Ruggiero (Italië) beklemtoonden het belang van de Europese instellingen om de globalisatie te beheersen. Het was een rode draad die door de meeste toespraken liep. Er was er nog een tweede: de noodzaak van betere informatie. Vooral de televisie kwam in beeld, maar ook het belang van goede Europese informatie in het onderwijs.

Benita Ferrero-Waldner (Oostenrijk) pleitte er heel nadrukkelijk voor, terwijl Jack Straw (Groot-Brittannië) er op hamerde dat Europa beter moest communiceren. "We moeten campagne voeren voor de grote verwezelijkingen van de Unie," aldus Straw.

Michel rondde af met de bedenking dat iedereen het er over eens is dat er een malaise tussen de burger en Europa bestaat en dat er meer nodig is dan een institutioneel debat. "We moeten tegenstrijdige meningen aan bod laten komen en over de grenzen heen met elkaar in discussie gaan. Allicht is het goed dat we een Europees wij-gevoel ontwikkelen."