Meer efficiënte veredeling op aardappelplaagresistentie

Britse onderzoekers hebben een methode ontwikkeld om sneller vast te stellen of een resistentiegen tegen de aardappelplaag lang zal stand houden. Dat maakt het veredelen van aardappelrassen op resistentie tegen de ziekte efficiënter. Men kan immers alleen nog wilde rassen gebruiken die genen bevatten die niet snel worden doorbroken als ze zijn ingebracht in een nieuwe cultiveerbare aardappelvariëteit.

Met de nieuwe methode worden resistentiegenen in wilde aardappelrassen genetisch geanalyseerd. Daarnaast wordt een analyse gemaakt van de enzymen die phytophthora infestans afscheidt als de kiem een plant binnendringt. De genen worden beoordeeld op de periode dat ze hun resistentie tegen phytophthora kunnen behouden. Voor de veredeling worden dan alleen die wilde rassen gebruikt die genen bevatten met een meer persistente resistentie tegen de aardappelplaag. 

De methode werd ontwikkeld door een samenwerking van de universiteiten van Dundee en Aberdeen en het Scottish Crop Research Institute (SCRI). De wetenschappers verwachten dat met hun methode veel tijd en geld kan worden bespaard bij het ontwikkelen van nieuwe aardappelrassen. Tot nu toe moesten resistentiegenen worden beoordeeld door aardappelplanten met die genen bloot te stellen aan phytophthora. Met de planten die een infectie overleefden, kon dan verder worden gekweekt. Alle resistenties die tot hier toe werden bekomen, werden even snel weer doorbroken door de grote verscheidenheid binnen de ziekte phytophtora infestans.