Limburgse champignonteelt bedreigd door Poolse import

De Limburgse champignontelers trekken aan de alarmbel. Zij zien hun inkomsten dalen door import uit Oost-Europa. Jos Coenegrachts, één van de hoofdrolspelers op de Belgische champignonmarkt, benadrukt dat het moeilijk is om de concurrentie uit vooral Polen en in mindere mate uit Hongarije het hoofd te bieden. "De voorbije tien jaar is in ons land de invoer van Poolse champignons gestegen van tweehonderd naar drieduizend ton", luidt het

Limburg telt vijftien champignonbedrijven die bijna allemaal familiaal gerund worden. Veruit het grootste gedeelte daarvan bevindt zich in Zichen-Zussen-Bolder. Net als in andere sectoren is in de champignonsector de loonlast een cruciale factor. "Bij ons bestaat bijna de helft van de kostprijs uit uurloon", preciseert Coenegrachts. "Het bruto-uurloon in België bedraagt bijna acht euro per uur, in Polen slechts anderhalve euro. Bovendien is het vervoer voor de Oost-Europeanen geen probleem meer. Vroeger was duizend kilometer ver voor het transport van een vers product, nu niet meer".

De Oost-Europeanen krijgen de nodige knowhow ook aangeleverd uit het buitenland. "Daardoor is er van kwaliteitsverschil nauwelijks nog sprake", zegt Coenegrachts. "Daarbij komt dat heel wat Nederlandse bedrijven hun productie verplaatst hebben naar Polen. Zo zijn er in de buurt van Poznan vier of vijf bedrijven die volledig met Nederlands kapitaal werden opgestart. De champignons uit die kwekerijen worden met een Nederlands label op de Belgische en buitenlandse markt afgezet".

In ons land is het vinden van plukkers eveneens een heikele kwestie geworden. "Vroeger was de champignonpluk een goede bijverdienste voor huisvrouwen, maar in een tijdperk van tweeverdieners bestaat dat circuit niet meer", legt Coenegrachts uit. Volgens hem is ook het behoud van arbeidsplaatsen een probleem. "De champignonteelt werkt vooral met laaggeschoolden en allochtonen. "Als een bedrijf verdwijnt, kunnen de werknemers nergens meer terecht. Eén van onze voorstellen is een verlaging van de bijdragen voor de sociale zekerheid in arbeidsintensieve sectoren, zoals in de visserij".