Inkt op voedingsverpakkingen kan ongezond zijn

Materiaal dat in contact komt met voeding, laat daarin sporen na. Een verpakking mag dan wel stof en water tegenhouden, voor sommige bestanddelen uit de kleurrijke inkt zijn ze doorlaatbaar, zegt Bruno De Meulenaer, professor in de vakgroep Voedselveiligheid en -kwaliteit van de UGent, in De Standaard. Een aantal van die stoffen zijn niet onschuldig maar verstoort het immuunsysteem of lokt zelfs kanker uit.

De inkt waarmee de verpakkingen van voedingswaren bedrukt zijn, bestaat uit 6.000 tot 7.000 verschillende bestanddelen. De verpakking houdt die niet allemaal tegen. De stoffen uit de inkt belanden dus in de voedingswaren. Sommige stoffen uit de inkt zijn zelfs in heel kleine concentraties schadelijk voor de gezondheid, zegt De Meulenaer. "Zo zijn er bestanddelen waarbij de toelaatbare grens op slechts tien microgram per kilogram voeding ligt."

Volgens de professor zijn er geen wettelijke regels voor de bestanddelen die inkt van verpakkingen mag bevatten. "Er zou een lijst moeten komen van stoffen die producenten in hun inkt wél mogen gebruiken. De gevaarlijke stoffen zouden dan taboe zijn. Op die stoffen kan voeding dan gescreend worden. Hetzelfde zou ook voor de lijmen moeten gelden waarmee de verpakkingen dichtgeplakt worden."

Belgische en Nederlandse experts beraden zich donderdag op een symposium in Breda over de vraag hoe veilig onze voeding is eens verpakkingsmateriaal, plastic kommetjes of metalen scheplepels er hun sporen in hebben achtergelaten. Volgens de professor kan de consument zijn voorzorgen nemen door niet altijd de goedkoopste keukenspullen te kopen gelet op de kwaliteitsverschillen die er zijn.