Europa geeft aquacultuur duwtje in de rug

Viskwekers krijgen uitzicht op meer Europese steun. De ministers van Visserij van de Europese Unie hebben dinsdag op een bijeenkomst in Luxemburg het licht op groen gezet voor maatregelen ter ondersteuning van deze stagnerende sector. Naast forel en karper geniet vooral de Noorse zalm in Europa bekendheid.

Terwijl de zogenaamde aquacultuur het voorbije decennium wereldwijd een forse groei beleefde, maakten de Europese viskwekers een periode van stagnatie mee. Met een nieuwe strategie op Europees niveau willen de ministers de sector nieuw leven inblazen, want aquacultuur wordt gezien als één van de antwoorden op de overbevissing op zee. Intussen wordt de sector steeds belangrijker als bron voor de voedselbevoorrading.

De ministers denken onder meer aan de afbouw van administratieve lasten, een betere ondersteuning voor de export, het stimuleren van
onderzoek en het verzekeren van voldoende zones voor aquacultuur nabij de kusten. Ze verzoeken de Europese Commissie om tegen eind 2009 concrete voorstellen te formuleren.

De Europese aquacultuur is goed voor 65.000 jobs. De Europese viskwekers produceren jaarlijks zo'n 1,3 miljoen ton vis, ter waarde van zo'n drie miljard euro. Dat is slechts twee procent van de wereldwijde productie. Azië is met ruime voorsprong de belangrijkste producent op wereldschaal.

In Europa geniet vooral de Noorse zalm bekendheid. Binnen de Europese Unie zijn de belangrijkste producenten actief in Frankrijk, Spanje, Italië, Groot-Brittannië en Griekenland, waar naast schaaldieren onder meer ook forel, karper en zalm worden geproduceerd.

Sommige milieuactivisten maken voorbehoud bij de weldaden van de aquacultuur. Ze wijzen erop dat er voor de productie van één kilo gekweekte vis soms vijf tot zes kilo vis als voedsel nodig is. Ook brengt de ontwikkeling van de aquacultuur volgens hen soms ernstige schade toe aan het milieu.