Drie maanden zekerheid voor Belgische vissers

Elk jaar in december wordt er op Europees niveau beslist hoeveel vis de verschillende lidstaten het volgende jaar in de verschillende zeegebieden mogen opvissen. Dit jaar is de situatie anders omdat er nog geen beslissing is gevallen over de brexit. “Normaal gezien worden de quota op jaarbasis vastgelegd, maar door de onduidelijkheid rond de brexit werd nu een tijdelijke oplossing gevonden”, legt Vlaams minister Hilde Crevits uit.

Visquota liggen vast tot maart

De Europese lidstaten hebben afgesproken om hun vissers toelating te geven om maximaal 25 procent van hun vangstmogelijkheden van het afgelopen jaar 2020, op te vissen  in het eerste kwartaal van 2021. “De vissers mogen dit combineren met een beperkt gedeelte van de hoeveelheden die ze dit jaar niet konden opvissen”, klinkt het. “Dit om de seizoensgebonden visserij die in de eerste maanden van het jaar in verhouding groter is dan later in het jaar, alle kansen te geven.”

Concreet is deze toelating vooral belangrijk voor de vangsten van tong en schol in het Kanaal. In de Westelijke wateren kunnen onze vissers naast de gewone hoeveelheid voor tong, schol en zeeduivel meer scharretong vangen. Daarnaast zijn er ook gebieden waar onze vissers in het eerste kwartaal niet komen zoals de Golf van Biscaje. In een volgende Europese Visserijraad, in de eerste maanden van 2021, worden dan de definitieve vangstmogelijkheden voor 2021 vastgelegd.

België was al van bij het begin voorstander van deze ‘roll over’-aanpak, gelet op de tijdsnood en de blijvende onzekerheid over de lopende Brexit-onderhandelingen. “Door de meest pragmatische oplossing naar voor te schuiven heeft de visserijsector toch enig houvast in deze onzekere tijden”, aldus minister Crevits. Toch stelt de beperkte beschikbaarheid ook de Belgische visserijsector voor uitdagingen, vooral voor de visbestanden waarvoor ze slechts beperkte jaarlijkse vangstmogelijkheden heeft of voor haar seizoensgebonden visserij in het oostelijk deel van het Kanaal, voornamelijk tussen december en februari.

“Ik heb kunnen bekomen dat onze vissers ook een gedeelte van hun vangstmogelijkheden die ze dit jaar niet konden opvissen, hieraan mogen toevoegen”, gaat de minister verder. “Hierbij wordt rekening gehouden met de seizoensgebonden visserijactiviteiten die klassiek in de eerste maanden van het jaar een piek kennen. Het is nu wachten op de resultaten van de brexit-onderhandelingen om zekerheid te hebben over een langere periode.”

Onzekerheid blijft wel duren

De Rederscentrale heeft de besprekingen op de voet gevolgd. “Het is niet evident is om de visserij in te plannen op deze basis”, klinkt het. “De activiteiten zijn seizoensgebonden, waardoor er voor sommige quota geen 25 procent nodig is de eerste drie maanden terwijl voor andere quota die 25 procent niet volstaat. De minister heeft dit meegenomen en heeft bekomen dat een extra 10 procent van de 2020-quota overgedragen kunnen worden naar 2021 om dit op te vangen. Normaal gezien komen deze overdrachten pas later op het jaar, maar dit zal nu al op 1 januari toegepast kunnen worden.”

De Rederscentrale laat ook weten dat de uitkomst van de visserijministerraad niet is afgestemd met het nu derde land, het Verenigd Koninkrijk. “Een EU-akkoord over de vangstmogelijkheden voor de eerste drie maanden van 2021 heeft geen invloed op de lopende onderhandelingen over een visserijakkoord - als onderdeel van een handelsakkoord - tussen de EU en het VK”, klinkt het. “Dit zijn dus heel wat akkoorden die er nog niet zijn, wat leidt tot onzekerheid.”

Momenteel wordt er nog verder gesproken over openstaande discussiepunten, waaronder visserij. “Veel Vlaamse reders hebben het afgelopen jaar de stap gezet naar investeren in vernieuwing en ondertussen zijn zeven nieuwe vaartuigen in aanbouw”, zegt reder Geert De Groote, voorzitter van de Rederscentrale. “Dit zijn investeringen van vijf tot zeven miljoen euro per rederij, die bovenop de bestaande initiatieven tot verduurzaming komen van gans de sector. We verdienen het niet om zo lang in onzekerheid over de nabije toekomst te moeten leven.”