DGZ-voorzitter Marcel Heylen stopt met melkveehouderij
3 november 2022Marcel Heylen, melkveehouder uit Geel, gaat met pensioen en bij gebrek aan opvolging zet hij zijn bedrijf stop. Het melkveebedrijf staat bekend om zijn hoge producties en Heylen heeft bestuursfuncties bij verschillende organisaties zoals DGZ en MCC Vlaanderen. “Het zal even zoeken zijn naar een nieuwe daginvulling”, vertelt Heylen die zijn veestapel aan het afbouwen is en in mei volgend jaar zijn resterende koeien uitzwaait.
Marcel Heylen (66) uit Geel gooit met zijn melkveestapel regelmatig hoge ogen op de melkproductielijsten die de Coöperatie RundveeVerbetering (CRV) jaarlijks presenteert. “Ik heb jaren gehad van gemiddelden van 12.500 kilo melk per koe, maar ben vorig jaar geëindigd op 10.000 liter. Dat had te maken met het feit dat ik veel hoogproductieve koeien, koeien die voor het eerst hadden gekalfd, verkocht had”, vertelt Heylen.
De verkoop van de hoogproductieve koeien had alles te maken met de pensioenplannen van de Kempenaar. “Ik ben maandag 66 geworden en eigenlijk al een jaar pensioengerechtigd”, vertelt Heylen die in dat jaar zijn veestapel verminderde van 60-65 koeien naar 45. Volgend jaar zal hij zijn veestapel helemaal afbouwen en wil hij meer tijd nemen voor zijn vrouw en kleinkinderen. “Ik ben heel mijn leven 365 dagen in touw geweest met het melkvee. Mijn vrouw is sinds dit voorjaar ook met pensioen en we willen er wat vaker op uit gaan.”
Einde bestuurstaken
Als deadline heeft hij zichzelf mei 2023 gesteld. “Dan loopt ook mijn mandaat bij DGZ af”, vertelt Heylen die maar liefst 16 jaar verbonden was aan de vzw als bestuurder waarvan de voorbije 12 jaren als voorzitter. Behalve het voorzitterschap van DGZ, voert hij ook DGZ-dochteronderneming VIVEE aan. Daarnaast is hij bestuurder van Melkcontrole Centrum (MCC) dat onder andere tankcontroles uitvoert bij de Vlaamse melkveebedrijven. Eén van de voorwaarden om in het bestuur van deze vzw te zitten, is het runnen van een melkveebedrijf in hoofdberoep.
Als landbouwbestuurder heeft Heylen de politieke beleidsvoering van dichtbij meegemaakt. Het wordt de landbouwsector steeds moeilijker gemaakt, vindt de bestuurder-melkveehouder die woensdag ook aanwezig was bij de boerenactie in Herentals. Daar plaatsten meer dan 100 boeren een kruis voor de Mestbank. Met de symbolische actie wilden de boeren hun ongenoegen uiten over het concept mestactieplan (MAP7) dat recent uitlekte.
Zijn gedachten gingen bij de protestactie 30 jaar terug in de tijd. Ook toen verzamelde een groep boeren voor de Mestbank in Herentals. “Met een lijkwagen hebben wij toen ons ongenoegen geuit over MAP1”, vertelt Heylen die aangeeft dat MAP7 nog 10 keer erger is. “De plannen betekenen de doodsteek aan de landbouw, vooral in de Kempen. We hebben hier onvruchtbare gronden en bemesting is essentieel.”
Overheid dwingt tot grootschaligheid
De boer hekelt ook de kritiek op de intensiviteit van de Vlaamse landbouwbedrijven en de rol die Boerenbond daar volgens critici in gespeeld zou hebben. “Als jonge boer word je door de politiek en het systeem gedwongen tot een mate van grootschaligheid.” Daarbij noemt hij de discussie rond een VLIF-subsidie die hij in 2007 zelf met de overheid voerde bij de aanschaf van een melkrobot. “Ik had toen 45 koeien, en een voorwaarde om de subsidie te krijgen was dat je minstens 60 koeien moest hebben.” Door aan te tonen dat hij met een productie van 12.500 kilo per dier met zijn veestapel meer produceerde dan in die tijd een gemiddeld bedrijf met 60 koeien, werd zijn aanvraag uiteindelijk toch gehonoreerd.
Heylen, die het bedrijf van zijn vader overnam, bewerkt 34 hectare grond rond zijn melkveehouderij. Deze gronden blijven voorlopig behouden en zal hij samen met zijn zoon Hans bewerken. Heylen junior is operations manager bij GEA, producent van melk- en veehouderijsystemen. “Hans is helemaal gek van techniek en mechanisatie en heeft minder met het melkvee. Overname van de melkveehouderij was daardoor geen optie”, verklaart Marcel het gebrek aan opvolging.
Zelf zal hij zijn melkvee gaan missen, net zoals de besturen waarin hij de voorbij jaren de stem van de landbouw heeft uitgedragen. “Het zal even zoeken worden naar een andere daginvulling, maar dat zal vast goed komen.” Zijn vrouw heeft al voorgesteld om vaker uit fietsen te gaan. “Alles goed en wel, maar ik wil geen beroepsrenner worden”, besluit Heylen met een knipoog.
Bron: Eigen berichtgeving
Beeld: Marcel Heylen