De troef van dichtbij: een blik op de korte keten

Dit jaar zal het de zevende keer zijn dat de korte keten gedurende een week extra in de kijker wordt gezet met tal van activiteiten. Inge Moors, gedeputeerde voor Landbouw en Platteland van de provincie Limburg, is blij met het initiatief: “In de provincie Limburg zetten we al jaren in op de promotie van hoeve- en streekproducten. De Week van de Korte Keten zorgt ervoor dat de producenten zichtbaarder worden en dat de drempels voor de consumenten verlagen.”

Vlaming apprecieert lokale verkoop

Onder de korte keten kunnen veel initiatieven worden teruggebracht: van boerenmarkten  tot hoevewinkels en automaten, maar ook CSA- en zelfplukboerderijen dragen bij aan de verbondenheid met de productie. Door rechtstreeks bij de producent te kopen, weten we waar het product vandaan komt en krijgen we het gevoel er een eerlijke prijs voor te betalen.

De korte keten wint aan bekendheid. Eén op de zeven Vlamingen gaat al eens langs bij een hoevewinkel en doet dit gemiddeld zo’n tien keer per jaar. Dat blijkt uit een studie van iVox in opdracht van VLAM. Bovendien zegt 56 procent van de ondervraagden in de toekomst vaker rechtstreeks bij de producent te zullen kopen.

Motivatie en hindernissen

Een nieuwe enquête van Agentschap Landbouw en Zeevisserij (in samenwerking met VLAM, Steunpunt Korte Keten en ILVO) bij 3.271 Vlaamse landbouwers legt enkele trends en drijfveren bloot. Zo doen korteketenbedrijven vaker aan biologische landbouw en zijn aardappelen, groenten en fruit de meest verkochte producten. Het zijn bovendien vooral tuinbouwbedrijven die actief zijn in de korte keten.

De populariteit onder landbouwers komt vooral door de herwaardering van de stiel. Omdat ze rechtstreeks in contact komen met de consumenten, kunnen ze met passie over hun bedrijf vertellen en hebben ze het gevoel de burger te informeren over het belang van de sector.

Toch staat niet elke producent te springen om mee te doen aan lokale verkoop. Redenen daarvoor zijn onder meer de complexe wetgeving, bijkomende administratie, en problemen met vergunningen. Maar het belangrijkste struikelblok is de rendabiliteit van zo’n tak, omdat die natuurlijk extra arbeid vereist.

Al blijkt het merendeel van de korteketenproducenten tevreden over de winstgevendheid. Een afname in verwerkingskosten speelt hier een grote rol, maar ook het feit dat de landbouwer nu zelf de prijszetter is. Zo ligt het prijsverschil bij aardappelen vier keer hoger dan bij reguliere verkoop. Voor kaas en yoghurt verdubbelt de prijs, terwijl bij melk en aardbeien nauwelijks verschil wordt gemerkt.

De Week van de Korte Keten gaat door van 18 tot 26 mei en wordt georganiseerd door de Vlaamse provincies, de Vlaamse overheid, VLAM en het Steunpunt Korte Keten. Meer informatie kan je vinden op www.weekvandekorteketen.be. Wie op zoek wil naar initiatieven in de buurt, kan terecht op www.rechtvanbijdeboer.be. Daar vind je 1.694 verkooppunten, waaronder 746 hoevewinkels en 271 automaten.