Bijtincident Utrecht wel degelijk wolf, zegt DNA-onderzoek
nieuwsHet bijtincident tussen een jong meisje en een dier, op 16 juli in een natuurgebied in Leusden in Nederland, gaat wel degelijk om een wolf. Dat blijkt uit DNA-onderzoek op de kleding van het meisje. Ze liep geen ernstige verwondingen op. Volgens de ouders en opzichters van de buitenschoolse opvang waarmee het kind op stap was, ging het om een korte beet in de zij. Jan Loos van Welkom Wolf vzw heeft zijn bedenkingen bij het voorval.
De provincie Utrecht maakte op 29 juli de resultaten bekend van het onderzoek. Zij bevestiging het incident met de wolf. “Dit blijkt uit een afname van het DNA op een stuk kleding dat beschadigd is en waar mogelijk sprake is van een tandafdruk”, klinkt het. “Deze afdruk is niet nader onderzocht. Deze uitkomst ondersteunt de verklaring van de ooggetuigen die hebben aangegeven dat er een confrontatie was met een wolf.” Als reactie op het voorval werd een deel van natuurgebied Den Treek in Leusden afgesloten voor het publiek.
“Er zijn in korte tijd enkele incidenten geweest met een wolf op Leusdens grondgebied”, verklaart burgemeester Gerolf Bouwmeester. Hiermee verwijst hij niet enkel naar het incident met het meisje, maar ook naar een eerder voorval waarbij een hond werd aangevallen door vermoedelijk een wolf. “Ik begrijp dat dit erg beangstigend kan zijn voor wie dit is overkomen”, stelt de burgemeester. “We gaan daarom op advies van de experts van de provincie uit voorzorg een kerngebied afsluiten. Ik ga ervan uit dat iedereen hier begrip voor heeft en doe een dringend beroep op gezond verstand hierin, zodat iedereen in Leusden veilig en gezond kan blijven.”
Loslopende honden
Jan Loos van Welkom Wolf vzw denkt er het zijne van. “Het is een heel raar verhaal, want de dag van het incident ontkende de provincie nog dat er sprake was van een bijtincident met een wolf. Ik kan niet meer volgen. Het bericht wordt nu gedeeld door de Telegraaf, een ultraconservatief medium dat er nog een schep bovenop doet, en betaalde anti-wolf advertenties publiceert. Ik kan er weinig over zeggen, buiten dat we bij ons zulke incidenten niet hebben. Als er effectief de dag zelf een DNA-staal is afgenomen van de kleding van het meisje, die nu bevestigt dat het gaat om een wolf, dan zal het wel kloppen natuurlijk. Het lijkt wel eerder te gaan om een verwittigingsknauw. Als dit voorval echt gebeurd is, heeft de wolf het kind misschien aanzien als bedreiging voor haar welpen. Want wolven zien mensen niet als prooi.”
De beslissing om het natuurgebied gedeeltelijk af te sluiten vindt Loos een correcte reactie, maar wel één die vermeden had kunnen worden. “Ze hadden het nooit zover moeten laten komen. Er was al lang geweten dat er wolven met welpen leefden in dat gebied, en dus had men er een aanlijngebied voor honden moeten instellen. Zoals in Vlaanderen overal het geval is. Dat weigerde men te doen, drukke recreatie mocht er ongeremd doorgaan. Loslopende honden betekenen een reëel gevaar voor jonge wolvenwelpen, en verstoren ook de volwassen dieren. Zo worden ze onrustig en territoriaal, en krijg je dit soort problemen. Problemen die wij in Vlaanderen met ons aanlijnverbod niet hebben.”
Schieten en slaan
Volgens Loos is dit incident het eerste bijtincident met onduidelijke aanleiding door een wolf in de Lage Landen. “In Maaseik hadden we recent nog melding van een bijtincident, maar toen bleek het te gaan door een man die gebeten was door zijn eigen hond en dat niet wilde toegeven aan zijn vrouw”, zegt Loos. “Er is ook nog een ander incident gebeurd in Wapse bij Drenthe, van iemand die een wolf had opgesloten in zijn weide, om het dier het hoofd in te slaan met een schop. Wat niet alleen dom is, maar ook illegaal. De wolf zou toen in zijn hand hebben gebeten, maar dat is nooit bewezen geweest."
Loslopende honden betekenen een reëel gevaar voor jonge wolvenwelpen, en verstoren ook de volwassen dieren. Zo worden ze onrustig en territoriaal, en krijg je dit soort problemen
Bijster veel wolven kennen de lage landen niet. Vlaanderen telt drie exemplaren in Limburg en één in Antwerpen. "In de Hoge Venen heb je nog drie roedels, en dat is het in België", zegt Loos. "Hoewel er een Europees verbod geldt op het schieten van wolven, vermoed ik dat dit geregeld gebeurt aan de overkant van de taalgrens. Waarom? Telkens er een wolf wordt gespot in de Ardennen, verdwijnt deze spoorloos, waarna een ander exemplaar het jaar nadien de plaats inneemt. Het verklaart waarom we enkel een langdurige aanwezigheid zien in de Hoge Venen, wat gebied is van de overheid en waar de jagers dus geen vrij spel hebben."
"Nederland telt roedels in meer dan tien bevestigde territoria", zegt Loos nog. "Het precieze aantal wolven in een roedel varieert van twee tot veertien dieren."
Aanval onwaarschijnlijk
De wolvenkenner benadrukt echter dat deze dieren niet in de aanval schieten als ze zich niet bedreigd voelen. “Wolven zien mensen niet als prooi, maar als concurrenten. Geen enkele wolf leert haar welpjes om op mensen te jagen. Hun voeding bestaat voor 75 procent uit hertachtigen, bij ons vooral reeën, in Nederland ook damherten en edelherten. In mindere mate eten ze jonge everzwijnbiggen en kleinwild zoals konijnen, hazen of ratten. Nu en dan zijn er ook incidenten met landbouwdieren, wanneer deze onvoldoende worden beschermd.”
“Bij ons moet je zulke bijtincidenten niet verwachten”, zegt Loos tot slot. Onze wolven staan niet onder druk van 17 miljoen Nederlanders die vinden dat alles maar moet kunnen, en hun honden overal laten loslopen.”
Loos heeft ook nog tips voor wie met een wolf in contact komt. "Afstand houden", zegt Loos. "Dat zal de wolf ook al doen, uit eigen beweging. Komt hij dichter, dan kan je het dier doen schrikken om het weg te jagen. Maar nog beter maak je een foto van de wolf en meld je het aan onze organisatie, zodat we de bewegingen van de dieren in kaart kunnen brengen."
Bron: Eigen berichtgeving
